wykłuć się

зак. прарэзацца (пра зубы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rot​2 [rɒt] v. гні́сці; гнаі́ць; псава́ць; псава́цца;

Sugar rots your teeth. Ад цукру псуюцца зубы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хмы́каць разм. schmúnzeln vi; grínsen vi (груб. скаліць зубы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́крышыцца, ‑шыцца; зак.

Паступова распадаючыся на дробныя кавалачкі, разбурыцца. Зубы выкрышыліся. Выкрышылася ад часу чарапіца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кірмашо́вікі ’пярэднія зубы’ (Янк. Мат., Сцяшк. Сл.). Гл. кірмашовыя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прарэ́зацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́жацца; зак.

1. З’явіцца на паверхні чаго-н., пачаць расці (пра зубы, рогі).

У цяляці прарэзаліся рогі.

2. Рэзка абазначыцца дзе-н.

На лбе прарэзаліся глыбокія маршчыны.

|| незак. прараза́цца, -а́ецца і прарэ́звацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gríenen

vi разм. ска́ліць зу́бы, усміха́цца (крыва)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Клэ ’бакавыя вялікія зубы ў свіней’ (Нар. сл.). Гл. ікал.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

во́чны

I глазно́й;

~ныя хваро́бы — глазны́е боле́зни;

○ в. я́блык — анат. глазно́е я́блоко;

~ныя зу́бы — анат. глазны́е зу́бы

II: ~ная ста́ўка о́чная ста́вка;

~нае навуча́нне — о́чное обуче́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шчарыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Засмяяцца, паказаўшы зубы. — Проша пана да нашага будана, — вышчарыўся насустрач Міхасю Ціток. — Што бог паслаў. Б. Стральцоў. // Узлаваўшыся, паказаць, выскаліць зубы; злосна крыкнуць на каго‑н. Хведар вышчарыўся на жонку. — Калі нічога не ведаеш, дык сама маўчы... Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)