Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Fíxstern
m -(e)s, -e астр. нерухо́мая зо́рка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Радзівілімонты (в.), гл. Чырвоная Зорка
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
◎ *Паласаза́р, полосозир ’сузор’е Плеяды’ (ТС). Відаць, з Валасажар ’тс’, якое было збліжана і кантамінавана з паласа і зорка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
gwiazda
gwiazd|a
ж.
1.зорка;
2.перан.зорка; шчасце; лёс;
wierzyć w swą ~ę — верыць у свой лёс (у сваю зорку);
3.перан.зорка; знакамітасць;
~a filmowa — кіназорка;
typ spod ciemnej ~y разм. падазроная (цёмная) асоба;
~a przewodnia — пуцяводная зорка;
~a morska заал. марская зорка;
chodzić z ~ą — калядаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
штры́фель, ‑фля, м.
Адварот на грудной частцы верхняга адзення. На штрыфлі.. [Макаравага] пінжака гарэла Залатая Зорка Героя.Сабаленка.[Вераніка] паправіла на штрыфлі Славінага пінжака значок «Юны варашылаўскі стралок».Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БЕЛА́ТРЫКС
(γ Арыёна),
зорка 2-й зорнай велічыні ў контуры сузор’я Арыёна.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЯЛІ́КІ ПЁС
(лац. Canis Major),
сузор’е Паўд. паўшар’я неба. Найб. яркая зорка — Сірыус (α Вялікага Пса, -1,4 візуальнай зорнай велічыні), самая яркая зорка ўсяго неба. 80 зорак ярчэй 6-й зорнай велічыні. На тэр. Беларусі Вялікага Пса відаць зімой. Гл.Зорнае неба.