obliterate [əˈblɪtəreɪt] v. руйнава́ць; знішча́ць; сціра́ць;
obliterate from the memory вы́кінуць/вы́красліць з па́мяці;
The town was completely obliterated. Горад быў сцёрты з твару зямлі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
níederschmettern
vt
1) з сі́лай кі́даць [валі́ць] на зямэ́р
2) знішча́ць (агрэсара)
3) ашаламля́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zerstören
vt разбура́ць, раскіда́ць; псава́ць, знішча́ць
j-s Glück ~ — разла́дзіць чыё-н. шча́сце
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Сці́ра ’страта’ (Юрч. Вытв.), сці́рства ’тс’ (Касп.). Параўн. укр. дыял. стира ’напасць’. Вытворныя ад сціраць ’знішчаць’: со свету сціраюць (Нас.), сціра́цца ’разбурацца, гінуць, знікаць, прападаць’ (Юрч. Вытв., ТС), што да церці (гл.); да семантыкі параўн. стараж.-рус. терѧти ’губіць, спусташаць’, рус. поте́ря ’згуба’, теря́ть ’губляць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wreak [ri:k] v. (wreaked or wrought) fml выліва́ць (гнеў), дава́ць во́лю (пачуццю);
wreak vengeance on smb. по́мсціць каму-н.;
wreak havoc with smth. знішча́ць што-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
крышы́ць, крышу́, кры́шыш, кры́шыць; кры́шаны; незак.
1. што. Наразаць дробнымі кавалкамі; здрабняць што-н.
К. буракі.
2. каго-што. Ламаць, разбіваць на часткі.
К. крэйду.
3. перан., каго-што. Знішчаць (разм.).
К. варожыя ўмацаванні.
4. Накідваць дзе-н. крошак (разм.).
Не крышы на падлогу.
|| зак. скрышы́ць, скрышу́, скры́шыш, скры́шыць; скры́шаны (да 1 і 2 знач.), раскрышы́ць, -крышу́, -кры́шыш, -кры́шыць; -кры́шаны (да 2 знач.) і накрышы́ць, -крышу́, -кры́шыш, -кры́шыць; -кры́шаны (да 1 і 3 знач.).
|| наз. крышэ́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
áusrotten
vt выкараня́ць, знішча́ць; выпо́лваць
mit Stumpf und Stiel ~ — вы́рваць з ко́ранем, канчатко́ва зні́шчыць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
destroy [dɪˈstrɔɪ] v.
1. разбура́ць, буры́ць; знішча́ць, руйнава́ць
2. забіва́ць (жывёл);
The horse broke its leg and had to be destroyed. Конь зламаў нагу, і яго давялося забіць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
devour [dɪˈvaʊə] v.
1. жэ́рці, пра́гна е́сці
2. праглына́ць, паглына́ць (перан.);
He devoured the novel. Ён праглынуў раман.
3. знішча́ць;
The fire devoured the forest. Агонь знішчыў лес.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
мары́ць, мару́, мо́рыш, мо́рыць; мо́раны; незак.
1. каго (што). Труціць, знішчаць.
М. прусакоў.
2. каго (што). Мучыць, мардаваць.
М. голадам.
3. перан., каго (што). Даводзіць да знямогі.
М. смешнымі апавяданнямі.
Сон морыць.
4. што. Трымаць драўніну ў вадзе, у спецыяльным растворы для надання ёй цёмнага колеру і моцнасці (спец.).
М. дуб.
|| зак. замары́ць, -мару́, -мо́рыш, -мо́рыць; -мо́раны (да 2 і 3 знач.), памары́ць, -мару́, -мо́рыш, -мо́рыць; -мо́раны (да 1, 2 і 4 знач.) і умары́ць, -мару́, -мо́рыш, -мо́рыць; -мо́раны (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)