Скло́бка ‘від матыкі з жалезным пальцам замест лапаткі для чысткі ўнутры вялікіх прадметаў’ (Мат.), ‘скобля’ (Пятк. 1), скло́бка, шкло́бка ‘тс’ (ТС), склы́бка ‘тс’ (Шатал.), склэ́бка ‘тс’ (Сл. Брэс.), скло́бля ‘прылада для прыгатавання борці (нож з ручкай)’ (Сержп. Борт.). Укр. палес. скло́бка ‘прылада для здымання кары з дрэва’. Відаць, ад склобі́цьздымаць кару з дрэва’ (ПСл), ‘скрэбці’ (ТС), ‘чысціць рыбу, скрэбці малую бульбу’ (Вешт.), што ў выніку метатэзы з скаблі́ць ‘ачышчаць кару з дрэва; ачышчаць бульбу ад шалупіння’ (Варл., Бяльк., Касп.), ‘часаць’: скабліла ногі (Касп.), ско́блыты ‘абіраць бульбу’ (Сл. Брэс.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

unharness

[ʌnˈhɑ:rnəs]

v.t.

1) зьняць ву́праж або́ збру́ю

to unharness the horse — зьняць збру́ю з каня́

2) здыма́ць збро́ю (з ры́цара, вая́кі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

entstzen

I

vt (G)

1) здыма́ць (з пасады)

2)

ine Fstung ~ — здыма́ць аса́ду крэ́пасці

II

1.

vt пужа́ць, пало́хаць, прыво́дзіць у жах

2.

(sich)

(über A, vor D) жаха́цца (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mbehalten

* vt не здыма́ць (паліто, хусткі і г.д.), (з)астава́цца (у паліто і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bstreifen

1.

vt скі́дваць, здыма́ць

2.

vi (s) (von D) адхіля́цца, збіва́цца (з дарогі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nbehalten

* vt трыма́ць на сабе́, не здыма́ць з сябе́

den Mntel ~ — заста́цца ў паліто́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ufbehalten

* vt

1) не здыма́ць (капелюша)

2) трыма́ць адчы́неным

die ugen ~ — не заплю́шчваць вачэ́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ліслі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ліслівіць, дагаджае, падлізваецца. Добранькім лічыўся той, хто быў пакорлівы і ліслівы, умеў трымаць рукі па швах, здалёку здымаць шапку. С. Александровіч. // Прасякнуты ліслівасцю, угодлівасцю; няшчыры. Ліслівы позірк. □ На Ясевым твары ўвесь час блукала ўсмешка, часамі дужа салодкая, ліслівая, а часамі хітрая і няшчырая. Колас. Жмырка вызначаўся сярод усіх нейкай ліслівай чуласцю і насцярожанасцю. Скрыпка.

2. Разм. Ласкавы, пяшчотны. [Бабейка] на дзіва быў рухавы, гаваркі — то прыветлівы і ліслівы, то заклапочаны і гнеўны, заўсёды ў дзеянні. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

call in

а) запрасі́ць, паклі́каць

б) патрабава́ць, дамага́цца вярта́ньня о́ўгу)

в) здыма́ць з ужы́тку

call in a book — сканфіскава́ць кні́гу, зьняць з про́дажу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

plzen

I

a фу́травы

II

vt

1) здыма́ць [здзіра́ць] шку́ру (з каго-н.)

2) калаці́ць, біць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)