oneness

[ˈwʌnnəs]

n.

1) адзі́нства n.; то́еснасьць f.

2) зго́да f., сула́дзьдзе n., сула́днасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

yes

[jes]

1.

adv.

але́, так

2.

n.

зго́да f., пацьве́рджаньне n.

3.

v.i.

падта́кваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aprobata

aprobat|a

ж. апрабацыя; дазвол, згода, ухвала;

zyskać ~ę — атрымаць дазвол

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перыпеты́і, ‑ый; адз. перыпетыя, ‑і, ж.

Рэзкія нечаканыя перамены, павароты ў чыім‑н. жыцці. Перыпетыі лёсу. // Пра вельмі складаны ход якіх‑н. падзей. Перыпетыі аператыўнай барацьбы. Сюжэтныя перыпетыі. □ Цяжкі.. канец жыццёвага шляху Вяля. Разброд у мужыцкім войску, згода пераможцаў з бітыя князем, нарэшце гордая самаізаляцыя важака — дзіўныя перыпетыі... У. Калеснік.

[Ад грэч. peripéteia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

примире́ние ср.

1. (действие) прымірэ́нне, -ння ср.;

2. (состояние) прымірэ́нне, -ння ср.; (мир) мір, род. мі́ру м.; (согласие) зго́да, -ды ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зла́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зладзіць (у 1, 3 знач.).

2. у знач. прым. Такі, у якім дасягнута адзінства, узаемная згода; дружны. Зладжаная работа. □ Зладжаная, працавітая брыгада Купчына нядаўна падзялілася на дзве. Хадкевіч.

3. у знач. прым. Складны, стройны. Увесь рэпертуар рэвалюцыйных тагачасных песень праспявалі настаўнікі зладжаным хорам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дазво́л, ‑у, м.

Згода на што‑н.; права зрабіць, выканаць што‑н. Атрымаць дазвол. Даць дазвол. □ Ох, жыць пад панам не салодка, На ўсё павінен быць дазвол. Колас. Даніла папрасіў у Хвядоса Іванавіча дазволу і пасля другога ўрока пайшоў дамоў. Чарнышэвіч. // Разм. Дакумент на права зрабіць што‑н. Аформіць дазвол на праезд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

half-hearted

[,hæfˈhɑ:rtəd]

adj.

нясьме́лы, неадва́жны, абыя́кавы або́ без запа́лу

a half-hearted consent — неахво́тная зго́да

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ábmachung

f -, -en дагаво́р, зго́да, пагадне́нне

éine ~ tréffen* — заключы́ць пагадне́нне; дамо́віцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúsage

f -, -n абяца́нне, зго́да, абавяза́цельства

séine ~ gében* — даць (свар) зго́ду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)