Zúsage
f -, -n абяца́нне, зго́да, абавяза́цельства
séine ~ gében* — даць (свар) зго́ду
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дазво́л м Erláubnis f -, -se; Bewílligung f -, -en; Genéhmigung f -, -en (згода);
прасі́ць дазво́лу um Erláubnis bítten*;
з ва́шага дазво́лу wenn Sie erláuben [gestátten]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
O.K., OK
[,oʊˈkeɪ]
1.
adj., adv.
усё ў пара́дку; до́бра; пра́вільна; зго́да
2.
v.
ухваля́ць; падтры́мваць; згаджа́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
благаславе́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. благаслаўляць — благаславіць (у 1 знач.).
2. Разм. Ухваленне чаго‑н.; згода на што‑н. Так было да часу, пакуль не парадзела ў хлявах, пакуль не дала свайго благаславення маці на аддзел Платона. Ракітны.
3. Падзяка, хвала. Благаславенне табе і ўся душа табе, мясціна, дзе радзіўся і вырас чалавек! Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ухвале́нне н
1. (падтрыманне галасаваннем) Bílligung f -, -en, Béifall m -(e)s; Béistimmung f -, -en, Zústimmung f -, -en (згода);
2. (зацвярджэнне) Bestätigung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Абы́раць ’прывыкнуць да дрэнных абставін’ (БРС), абырацца (КТС), рус. обыряться ’быць бадзёрым, ясным (пра пагоду)’, ці да аб‑выраць? Гл. вырай ’паўднёвая, райская краіна’, параўн. Фасмер, 3, 112. Гэта версія, аднак, досыць адвольная з боку семантыкі. Больш верагодна (прынамсі для беларускага слова) абыраць < цюрк. абыр‑ ’спакой, мір, згода’. Гл. Севарцян, 1, 59–60; Расянен, 2.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сха́дзка, сха́жка ’сходка; згода, стачка’ (Нас.), сха́цка ’сяброўства’ (Сцяшк. Сл.), схажа́цца ’схадзіцца, пагаджацца’ (там жа), ст.-бел. схадзка, схажка, схадка ’збор, сходка, сустрэча, спатканне’ (Ст.-бел. лексікон). З польск. schadzka ’тс’ (Карскі, Белорусы, 149; Булыка, Лекс. запазыч., 38), апошняе ад schadzać (< chadzać ’хадзіць, бываць’, Борысь, 540); пад польскім уплывам фанетычна адаптаваны формы, параўн. хаджаць, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
approbation
[,æprəˈbeɪʃən]
n.
1) ухва́ла f., прыхі́льная ду́мка
2) зацьве́рджаньне n., са́нкцыя, зго́да f.
by approbation — са зго́ды
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
convention
[kənˈvenʃən]
n.
1) сход -у m.; зьезд -у m.
2) дамо́ва, зго́да f.
3) звы́чай -ю m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ако́рдны
(ад іт. accordo = згода, сугучнасць)
які выконваецца паводле дагавору, здзельны; а-ая аплата — плата, якая ўстанаўліваецца не за адпрацаваны час, а за аб’ём выкананай работы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)