сярэ́дзіна ж.

1. середи́на, среди́на;

2. разг. поясни́ца, кресте́ц м.;

залата́я с. — золота́я середи́на;

трыма́цца ~ны — держа́ться середи́ны;

з ~ны на палаві́ну — середи́на на полови́ну (полови́нку)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каніце́ль ж.

1. (залатая, сярэбраная нітка) Kantlle f -, -n, gewndener Glddraht [Slberdraht];

2. перан. разм. lngweilige [lngwierige] Sche, Trödeli f -, -en;

цягну́ць каніце́ль (herm)trödeln vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Aurea mediocritas (Horatius)

Залатая сярэдзіна.

Золотая середина.

бел. Наперад не вырывайся, ззаду не заставайся, сярэдзіны трымайся.

рус. Серёдка всему делу корень. Молодой зелен, старый сед, а середовой в масть. Чтоб к людям не пристать, да и от людей не отстать. Дело серёдкой крепко.

фр. Le juste milieu (Самая [золотая] середина).

англ. The golden mean (Золотая середина).

нем. Der goldene Mittelweg (Золотая середина).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

інсі́гніі

(лац. insignia)

знакі вышэйшай улады (скіпетр, залатая дыядэма і інш.) у рымскіх імператараў; знакі адрознення вышэйшых магістратаў 1 у час рэспублікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

саверэ́н

(англ. sovereign = манарх)

залатая манета ў 1 фунт стэрлінгаў і даўняя грашовая адзінка Англіі і залежных ад яе краін Сярэд. Усходу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мо́ладзь, ‑і, ж., зб.

Маладое, падрастаючае пакаленне. Яшчэ не затухла полымя грамадзянскай вайны, а моладзь ужо бралася будаваць новае жыццё. Няхай. Няма на зямлі шчаслівей юнакоў, Як моладзь Савецкай радзімы. А. Александровіч. // Маладыя людзі; юнакі, дзяўчаты. Дзед Ігнат, а за ім іншыя мужчыны, скінулі шапкі, прыціхла моладзь... Васілевіч.

•••

Залатая моладзь — моладзь з буржуазна-дваранскага асяроддзя, якая вядзе марнатраўнае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубло́н

(фр. doublon, ад ісп. doblon, ад doble = падвойны)

даўнейшая іспанская залатая манета, роўная двум пістолям2 1, якая чаканілася ў 16—19 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шитьё ср.

1. шыццё, -цця́ ср., шытво́, -ва́ ср.;

2. (вышивание) вышыва́нне, -ння ср.;

3. (вышивка) вы́шыўка, -кі ж.;

золото́е шитьё на воротнике́ залата́я вы́шыўка на каўняры́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АЎРЭ́УС

(ад лац. aureus залаты),

залатая старажытнарымская манета, якую пачаў выпускаць Юлій Цэзар пасля Гальскіх паходаў (58—51 да нашай эры). Сістэматычна чаканілася з часу праўлення Аўгуста (30 да нашай эры — 14 нашай эры) да праўлення Канстанціна І (306—337), які замяніў аўрэус солідам. За гэты час маса манеты зменшылася з 8,18—8,19 да 5,45—5,46 г.

т. 2, с. 88

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АГУ́ДА

(1068—1123),

заснавальнік і першы імператар [1115—23] дзяржавы Цзінь у Кітаі. Завяршыў аб’яднанне чжурчжэняў, распачатае яго бацькам Янкэ, у 1114 узняў паўстанне супраць панавання кіданьскай імперыі Ляо і заняў крэпасці кіданяў на б.ч. Маньчжурыі. У 1115 абвясціў сябе імператарам пад імем Мінь і назваў дынастыю Цзінь («Залатая»). У 1116 захапіў усю Маньчжурыю, да 1123 — тэр. Ляо ў Паўн. Кітаі.

т. 1, с. 88

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)