падаі́ць, ‑даю, ‑доіш, ‑доіць; зак., каго.

1. Закончыць даенне. Раніцай Вера разбудзіла мужа пасля таго, як падаіла карову. Пальчэўскі.

2. і без дап. Даіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабялі́ць, ‑бялю, ‑беліш, ‑баліць; зак., што.

Закончыць пабелку ці бяленне чаго‑н. Дабяліць печ. Дабяліць пакой. // Выбеліць што‑н. да якога‑н. месца. Дабяліць сцяну да дзвярэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; заг. дакасі; зак., што і без дап.

1. Закончыць касьбу чаго‑н. Дакасіць пожню.

2. Скасіць да якога‑н. месца. Дакасіць да дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадву́чвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

1. Адвучыцца ад чаго‑н. — пра ўсіх, многіх.

2. Разм. Закончыць навучанне, перастаць вучыцца — пра ўсіх, многіх. Паадвучваліся дзеці ў школе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyguzdrać się

зак. разм. адкешкацца; перастаць корпацца; закончыць зборы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dostroić się

зак.

1. прыстасавацца;

2. закончыць апранацца (упрыгожвацца)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́казацца, -кажуся, -кажашся, -кажацца; -кажыся; зак.

1. Выказаць сваю думку пра што-н.

Сусветная грамадскасць выказалася супраць вайны.

В. па дакладзе.

В. за рэзалюцыю.

2. Закончыць выказванне, выказаць усё, выгаварыцца.

Дайце жанчыне в.

3. Сказаць, у тых ці іншых словах перадаць сваю думку.

В. дакладна і коратка.

|| незак. выка́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

давяршы́ць, ‑вяршу, ‑вершыш, ‑вершыць; зак., што.

Закончыць, завяршыць. Давяршыць пачатую справу. □ Далейшы шлях атрада,.. як быццам знарок дзеля таго, каб давяршыць найбольшы гарт выпрабавання, быў асабліва цяжкім. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмабілізава́цца, ‑зуецца; зак.

Перайсці з мірнага стану ў стан гатоўнасці да ваенных дзеянняў; закончыць мабілізацыю сваіх сіл. Мястэчка.. поўнасцю адмабілізавалася, паслаўшы мужчын прызыўнога ўзросту на зборныя пункты. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далячы́ць, ‑лячу, ‑лечыш, ‑лечыць; зак., каго-што.

1. Закончыць лячэнне каго‑, чаго‑н., канчаткова вылечыць. Далячыць руку. Далячыць хворага.

2. Разм. Лячэннем давесці да якіх‑н. непрыемных вынікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)