Зяле́за ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зяле́за ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Крэмса́ла ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
żelaźnictwo
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дэвія́цыя, -і,
1. Адхіленне стрэлкі компаса ад лініі магнітнага мерыдыяна пад уздзеяннем вялікіх мас
2. Адхіленне цела, што рухаецца, ад зададзенага напрамку пад уплывам якіх
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
дах, -у,
1. Верхняя частка будынка, якая засцерагае яго ад дажджу, снегу.
2. Пра дом, жыллё, прытулак.
Пад адным дахам (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
абру́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да абруча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жале́зіна, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карбі́д, ‑у,
Злучэнне металу і некаторых металоідаў з вугляродам.
[Ад лац. carbo — вугаль і грэч. eidos — від.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фера...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «
[Лац. ferrum — жалеза.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сартавы́ сортово́й;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)