переколо́ться сов. (исколоться в разных местах или о всех, многих) перакало́цца; пакало́цца;
переколо́ться о колю́чую про́волоку перакало́цца (пакало́цца) аб калю́чы дрот.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
калю́чы в разн. знач. колю́чий; ко́лкий; (у растений — ещё) игли́стый;
~чая раслі́на — колю́чее (ко́лкое, игли́стое) расте́ние;
к. дрот — колю́чая про́волока
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разарва́цца сов., в разн. знач. разорва́ться;
дрот ~ва́ўся — про́волока разорвала́сь;
кацёл ~ва́ўся — котёл разорва́лся;
◊ хоць (ты) ~ві́ся! — хоть (ты) разорви́сь!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
про́вад, ‑у, М ‑дзе; мн. правады, ‑оў; м.
Металічны шнур, дрот для перадачы электрычнага току. Электрычны провад. Тэлефонны провад. Провад высокага напружання. // Лінія тэлефоннай або тэлеграфнай сувязі. «Што табе трэба, дзяўчынка?» — спыталі з другога канца проваду. Хомчанка. Пяюць правады на высокіх слупах. Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расплю́шчыцца 1, ‑чыцца; зак.
Раскрыцца, адкрыцца (пра вочы). Пратасевіч убачыў, як пабляднеў увачавідкі .. твар [Рыты], як спужана расплюшчыліся вочы. Васілевіч. // Разамкнуцца (пра павекі). Павекі, здаецца, самі расплюшчыліся. М. Ткачоў.
расплю́шчыцца 2, ‑чыцца; зак.
Стаць плоскім ад удару, ціску. Дрот расплюшчыўся. // Расціснуцца ад цяжару, удару.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стальны́ в разн. знач. стально́й;
с. дрот — стальна́я про́волока;
с. ко́лер — стально́й цвет;
~на́я каго́рта — стальна́я кого́рта;
~на́я во́ля — стальна́я во́ля
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паблы́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Зблытаць, пераблытаць. Паблытаць дрот. □ Так і хацелася абняць [дзеда] і, жартуючы, паблытаць яго сівую бародку. Рылько.
2. Прыняць адно за другое. Я гэты ціхі дым на смак і навобмац[а]к ведаю, Яго я ні з чым не паблытаю. Барадулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расча́лка, ‑лкі, ДМ ‑лцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расчальваць — расчаліць.
2. Р мн. ‑лак. Стальны трос, дрот, якія адцягваюць што‑н. у якім‑н. кірунку. Камісія высветліла: калона ўпала таму, што былі змяты расчалкі — стальныя тросы, якімі мацавалася яна да зямлі. Дадзіёмаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
філье́ра, ‑ы, ж.
1. Спец. Прыстасаванне ў прадзільнай машыне ў выглядзе каўпачка або дыска з адтулінамі для атрымання штучных нітак. З чырвона-белых ад гарачыні фільераў бясконца плыло тонкае бліскучае павуцінне. Савіцкі.
2. Металічная пласцінка з калібраванымі адтулінамі, праз якія цягнецца і шліфуецца дрот.
[Фр. filiere ад fil — валакно, нітка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
волочи́ть несов.
1. (таскать) валачы́ць, цяга́ць;
2. (тащить) валачы́, цягну́ць;
3. техн. валачы́ць;
волочи́ть про́волоку валачы́ць дрот;
◊
едва́ волочи́ть но́ги ледзь цяга́ць но́гі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)