рэдынго́т, ‑а, М ‑гоце, м.

Уст. Доўгі сурдут шырокага крою для верхавой язды.

[Англ. riding-coat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lasting [ˈlɑ:stɪŋ] adj. до́ўгі, трыва́лы; пастая́нны;

a lasting peace трыва́лы мір;

a lasting impression непазбы́ўнае, глыбо́кае ўра́жанне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pigeonhole2 [ˈpɪdʒɪnˌhəʊl] v.

1. адкла́дваць на до́ўгі час

2. расклада́ць па скры́нках, ячэ́йках

3. класіфікава́ць, сартава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blade [bleɪd] n.

1. лязо́ (нажа)

2. ло́пасць (прапелера, вясла)

3. былі́нка, траві́нка; до́ўгі, ву́зкі ліст (расліны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

начо́с, -у, м.

1. Доўгі ворс на тканінах і трыкатажных вырабах (спец.).

2. Валасы ў прычосцы, начасаныя на лоб, вушы, скроні, а таксама прычоска ў выглядзе пышна ўзбітых валасоў (разм.).

|| прым. начо́сны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wyliczanka

ж.

1. лічылка;

2. разм. доўгі пералік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przechowywać się

незак. укрывацца, утойвацца, хавацца (доўгі час)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

доўгатэрміно́вы, ‑ая, ‑ае.

Дадзены на доўгі, працяглы тэрмін. Доўгатэрміновая пазыка. Доўгатэрміновы адпачынак. Доўгатэрміновая камандзіроўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напластава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., чаго.

1. Накласці пластамі.

2. Нарэзаць пластамі (спец.).

Н. рыбы для салення.

3. перан. Пакінуць які-н. адбітак за доўгі перыяд часу.

|| незак. напласто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. напластава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

буфе́т, -а, Ме́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Доўгі стол або стойка для продажу закусак і напіткаў, а таксама невялікая закусачная.

Купіць піражок у буфеце.

2. Шафа для посуду, сталовай бялізны, закусак, напіткаў.

|| прым. буфе́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)