папавары́ць, -вару́, -ва́рыш, -ва́рыць і папава́рваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Варыць доўга, неаднаразова; паварыць многа чаго-н.

Давялося п. грыбоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папаляжа́ць, -ляжу́, -ляжы́ш, -ляжы́ць; -ляжы́м, -лежыце́, -ляжа́ць; -ляжы́ і папале́жваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Ляжаць доўга, неаднаразова.

П. пасля аварыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папапа́свіць, -пасу́, -пасе́ш, -пасе́; -пасём, -пасяце́, -пасу́ць і папапа́сваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго.

Пасвіць доўга, неаднаразова.

Папапасвіў (і папапасваў) кароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папарэ́заць, -э́жу, -э́жаш, -э́жа; -э́ж і папарэ́зваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што і чаго (разм.).

Рэзаць доўга, неаднаразова.

П. дроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папасе́яць, -е́ю, -е́еш, -е́е; -е́й і папасява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і папасе́йваць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго (разм.).

Сеяць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

праіснава́ць, -ную́, -нуе́ш, -нуе́; -ну́й; зак.

Пражыць, прабыць які-н. час.

На такую зарплату можна п.

Старыя парадкі доўга не праіснуюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

таро́кацца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).

Доўга дамаўляцца, спрачацца аб чым-н.

Пакуль мы тарокаліся, цягнік пайшоў.

|| наз. таро́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паку́тліва нареч. мучи́тельно; томи́тельно;

п. до́ўга ду́маў стары́ — мучи́тельно до́лго ду́мал стари́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

жыву́чы, -ая, -ае.

1. Жыццяздольны, вынослівы.

Ж. арганізм.

Жывучыя кветкі.

2. перан. Здольны доўга захоўвацца, існаваць.

Жывучыя звычаі.

|| наз. жыву́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папашука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і папашу́кваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што і чаго (разм.).

Шукаць доўга, неаднаразова.

П. цяля ў лесе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)