Flítzbogen

m -s, - i -bögen лук (дзіцячая цацка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Кла́сы ’дзіцячая гульня’ (ТСБМ, Бяльк.). Гл. клас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Слю́шкі (сьлюшкі) ‘дзіцячая гульня, крэглі’ (Бяльк.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ёўкало ’дзіцячая назва івалгі’ (ТС). Гл. ёўчык.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дыфтэры́я

(фр. diphtérie, ад гр. diphtherion = скурка, плеўка)

заразная хвароба, пераважна дзіцячая, з паражэннем зева, слізістых абалонак носа, гартані.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Кру́піц ’пошасная дзіцячая хвароба горла’ (КЭС, лаг.). Гл. круп.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

даве́рлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць даверлівага. Дзіцячая даверлівасць. □ Таццяна радасна ажывілася — ёй надзвычайна прыемна было, што Зелянюк ставіцца да яе з шчырай даверлівасцю і нават радзіцца з ёй. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзіця́чы

1. (які мае дачыненне да дзяцей) kíndlich, Kínder-;

дзіця́чы дом Kínderheim n -(e)s, -e;

дзіця́чы садо́к Kíndergarten m -s, -gärten; Kíndertagesstätte f -, -n;

дзіця́чая ўстано́ва Kíndereinrichtung f -, -en;

дзіця́чая пляцо́ўка (Kínder)spíelplatz m -es, -plätze;

дзіця́чая кансульта́цыя Kínderberatungsstelle f -, -n;

дзіця́чая літарату́ра Kínderbücher pl, Kínderliteratur f -;

2. (характарам) kíndisch, kíndlich;

дзіця́чы по́чырк éine kíndliche Hándschrift;

дзіця́чы магазі́н Kínderkaufhaus n -es, -häuser; Káufhaus des Kíndes

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

układanka

ж. кубікі для складання карцінак; складная мазаіка (дзіцячая гульня)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ля́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

1. Дзіцячая цацка ў выглядзе фігуркі чалавека, а таксама макет фігуры чалавека ці жывёлы для тэатральных прадстаўленняў.

2. Пра каго-, што-н. вельмі прыгожае, прывабнае (разм.).

|| памянш. ля́лечка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ля́лечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)