ускудла́чыцца, ‑лачуся, ‑лачышся, ‑лічыцца;
Тое, што і ускудлаціцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ускудла́чыцца, ‑лачуся, ‑лачышся, ‑лічыцца;
Тое, што і ускудлаціцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зае́зджаны, ‑ая, ‑ае.
Знясілены частай і працяглай яздой, работай без адпачынку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бескары́сны, ‑ая, ‑ае.
Які не прыносіць карысці; дарэмны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шалапу́тнасць, ‑і,
Уласцівасць шалапутнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́зарыцца, ‑рыцца;
Тое, што і вызарыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адыхо́дная, ‑ай,
Малітва, якую чытаюць над тым, хто памірае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малача́й, ‑ю,
Травяністая або кустовая расліна сямейства малачаевых з ядавітым белым сокам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паразмыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Размыць усё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дрыгвяні́сты, дрыгвя́ны mórastig, súmpfig, móorig;
гэ́тыя дрыгвяні́стыя ме́сцы ўжо́
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ветэра́н ’стары, бывалы воін; чалавек, які
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)