аднапу́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адзін пуць. Аднапутны ўчастак дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрасыха́ць, ‑ае; зак.

Разм. Прасохнуць — пра ўсё, многае. Папрасыхалі дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

speed trap [ˈspi:dˌtræp] n. рада́р для кантралява́ння ху́ткасці даро́жнага ру́ху; ча́стка даро́гі, дзе ёсць «лаву́шкі» для шафёраў-ліхачо́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэвіёметр

(ад лац. devio = сыходжу з дарогі + -метр)

прыбор для вымярэння дэвіяцыі частаты, якім кантралюецца якасць радыё- і тэлевізійных сігналаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

заказа́ць², -кажу́, -ка́жаш, -ка́жа; -кажы́; -ка́заны; зак., што, каму-чаму і з інф. (уст.).

Забараніць, зрабіць недаступным.

Усе дарогі яму заказаны.

Сэрцу не закажаш.

Дзясятаму з. (зарачыся ніколі больш не рабіць чаго-н.).

|| незак. зака́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абдзернава́ць, ‑дзярную, ‑дзярнуеш, ‑дзярнуе; зак., што.

Абкласці дзёрнам. Абдзернаваць абочыны дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

або́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ўбаку ад дарогі. Прайсці абочнымі сцежкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасчышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Расчысціць усё, многае. Парасчышчаць дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

szczęśliwy

szczęśliw|y

шчаслівы;

~ej podróży! — шчаслівай дарогі!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Шост, які ставіцца ў полі, на снезе для абазначэння межаў зямельных участкаў, дарогі, і пад.

2. Шост, які выкарыстоўваецца як падпорка для павойных раслін.

|| прым. тычкавы́, -а́я, -о́е (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)