2.перан.Разм. Глядзець на каго‑, што‑н. з зайздрасцю, з жаданнем атрымаць. Аж шкода яму [Верамейчыку] робіцца самога сябе — гэтакае дабро людзі цягаюць, а яму глядзі ды толькі аблізвайся.Крапіва.
3.Зал.да аблізваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мець жаданне, імкнуцца завалодаць чым‑н. Квапіцца на чужое. □ Надта ж квапіўся на бацькава дабро сын, хацеў менш рабіць і больш права распараджацца.Сачанка.Не ідуць на прынаду ні воўк, ні ліс Заяц на канюшыну не квапіцца.Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wealth
[welӨ]
n.
1) бага́цьце n., дабро́n.; даста́так -ку m.
2) вялі́кая ко́лькасьць
a wealth of words — бага́цьце сло́ваў, бага́тая ле́ксыка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
evil1[ˈi:vl]n.fml
1. зло; лі́ха;
good and evilдабро́ і зло;
the struggle of good against evil барацьба́ дабра́ са злом
♦
choose the lesser of two evils выбіра́ць з дзвюх бед ме́ншую
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Зло. Рус., укр., балг., макед.зло, польск., в.-луж.zło, чэш., славац.zlo, славен.zlǫ̑ ’тс’, серб.-харв.зло̏ ’злая справа, няўдача, хвароба’. Ц.-слав.зло ’зло, цяжкасці’ (Міклашыч, Lex. paleosl.). Ст.-рус.зло ’зло, грэх, няшчасце’. Прасл.zъlo. Субстантываваная форма н. р. кароткага прыметніка злы (гл.) у адцягненым значэнні (параўн. дабро). Шанскі, 2, З, 93–94.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Куко́біць ’песціць, даглядаць’ (Нас., Бяльк., Яруш., Касп., Кос., Гарэц., Др.-Падб., Шн.). Бел.кукобіць ад кукобау якое ўтворана па мадэлі худы > худоба, што дае права на рэканструкцыю *кук ’той, хто даглядае, песціць’. Гэта адпавядае літ.kaukas ’дамавік (дух, які прыносіць дабро дому)’ (гл. Тапароў, J–К, 293). Становіцца зразумелым і значэнне кукобіцца ’гняздзіцца’ (’быць звязаным з домам’).
Узяць, забраць усё, многае або ўсіх, многіх. Пабраць усе рэчы. Пабраць усіх у палон. □ Людзі пабралі сваё дабро ды падаліся ў лес ад вайны хавацца.Якімовіч.[Люба:] Апусцела вёска. Усю моладзь пабралі. Каго на фронт, а каго ў турму.Козел.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Ла́цвіна1 ’лата’ (Нас.), укр.закарп.латеа, рус.смал., бран., кур., арл.латвійца, палаб.lotvd, н.-луж.łatwa, славен.lȃtva, харв. (у Венгры!) latva ’тс’. Прасл.latva, laty. Да латач- -^‑аснова сведчыць пра вельмі ранняе запазычанне з с.-в.-ням.latte, late (Слаўскі, 5, 37–38, а таксама Шустар-Шэўц, 10, 765).
◎ Ла́цвіна ’дабро’, ’добра’ (Бяльк.). Адпрыслоўнас ўтварэнне. Да латва (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Háb
n
~ und Gut — уся́ маёмасць, усё дабро
um sein ~ und Gut kómmen* — пазба́віцца ўсяго́ набы́тку
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
зло, ‑а, н.
1. Усё нядобрае, шкоднае, благое; проціл.дабро. [Закон] паказвае рабіць дабро і пазбягаць зла, імкнуцца да мірнага жыцця, не парушаючы спакою другіх.Алексютовіч.Уладзімір Ільіч папярэджваў аб небяспецы шавінізму, нястомна заклікаў да самай рашучай барацьбы з гэтым злом.«Полымя».// Бяда, няшчасце. Знайсці забойцу, гада-звера, Што прычыніў такое зло.Колас.