Gebírgssattel

m -s, -sättel (го́рная) седлаві́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gebírgsschlucht

f -, -en цясні́на, го́рная катлаві́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Grúbenbau

m -(e)s го́рная [рудні́чная] распрацо́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Álp, Álpe

f -, -en го́рная [альпі́йская] па́ша

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

га́лечнік, ‑у, м.

Горная парода, якая складаецца з рачной або марской галькі. Дно возера цвёрдае, укладзенае пераважна пяском, гравіем і галечнікам. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́песак, ‑ску, м.

Асадкавая пясчана-гліністая горная парода, а таксама, глеба такога саставу. Радзіць тут памідоры павінны: такі супесак яны любяць... Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пражалот ’дзяцеліна горная, Trifolium montanum L.’ (гродз., Кіс.). З польск. przelot ’расліна пералёт, Anthyllis L.?. Гл. пералёт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расслаі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -сло́іцца; зак.

1. Раздзяліцца на слаі (у 1 знач.).

Горная парода расслаілася.

2. перан. Раздзяліцца на сацыяльныя групы, праслойкі.

|| незак. рассло́йвацца, -аецца.

|| наз. расслае́нне, -я, н. і рассло́йка, -і, ДМ -йцы,

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pastwisko

н. паша;

pastwisko górskie — горная паша

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

раку́шачнік, ‑у, м.

Порыстая карбанатная горная парода, якая складаецца з ракавін марскіх жывёл, змацаваных вапняковым ілам. Птушкі клалі .. [яйкі] проста на гарачы ракушачнік. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)