tear gas
сьлезаце́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tear gas
сьлезаце́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ацэтыле́н, ‑у,
Бясколерны гаручы з непрыемным пахам
[Ад лац. acetum — воцат.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кандэнсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе;
Падвергнуць (падвяргаць) кандэнсацыі.
[Ад лац. condensare — згушчаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыя́н, ‑у,
Бясколерны ядавіты
[Ад грэч. kyanos — цёмна-сіні.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чха́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да чхання, які выклікае чханне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нео́н, -у,
Хімічны элемент, інертны
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
уду́шлівы, -ая, -ае.
1. Які спірае дыханне, робіць яго цяжкім.
2. Які выклікае ўдушша.
3. Такі, як пры ўдушшы.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
газахо́д, ‑а,
Канал трубы, па якім падзецца або адводзіцца
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ге́лій, ‑ю,
Хімічны элемент, самы лёгкі пасля вадароду хімічна інертны
[Ад грэч. hēlios — сонца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
амія́к, ‑у,
Бясколерны
[Ад грэч. ammoniakon — смалістая камедзь.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)