emergency [ɪˈmɜ:dʒənsi] n. непрадба́чаны вы́падак; надзвыча́йныя абста́віны;

in case of emergency у вы́падку кра́йняй неабхо́днасці;

an emergency exit запасны́ вы́хад;

an emergency landing вы́мушаная паса́дка;

a state of emergency надзвыча́йнае стано́вішча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vent​2 [vent] n.

1. адту́ліна; душні́к;

an air vent паве́траны кла́пан

2. вы́хад

♦

give vent to one’s feelings дава́ць во́лю сваі́м пачу́ццям;

give vent to one’s anger выліва́ць свой гнеў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Áusgang

m -(e)s, -gänge

1) вы́хад, выхадны́я дзве́ры

2) кане́ц; вы́нік

3) выхадны́ (дзень)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

withdrawal

[wɪðˈdrɔəl]

n.

1) адыма́ньне n.

2) забра́ньне (ашча́днасьцяў з ба́нку)

3) адклі́каньне n.

4) адыхо́д, вы́хад -у m.

5) Milit. адступле́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

парату́нак, ‑нку, м.

1. Ратунак, дапамога ў бядзе. [Алісюк і Сушчыцкі] пачулі, як Алеся выбегла з хаты клікаць на паратунак суседзяў. Пальчэўскі.

2. Выхад з цяжкага становішча. Ёй, тады семнаццацігадовай дзяўчыне, акрамя ўцёкаў у лес, іншага паратунку не было. Грамовіч. Конныя і пешыя апынуліся ў вогненнай пастцы. Адзіны паратунак — назад, на мост. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zapasowy

zapasow|y

запасны;

~e części — запасныя часткі (дэталі);

wyjście ~e — запасны выхад; запасное выйсце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АНКЛА́Ў,

энклаў (франц. enclave ад лац. inclavare замыкаць на ключ), частка тэр. адной дзяржавы, з усіх бакоў акружаная тэр. іншай дзяржавы (напр., Сан-Марына на тэр. Італіі). Калі анклаў мае выхад да мора, яго наз. паўанклавам (напр., правінцыя Кабінда ў Анголе).

т. 1, с. 374

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

запасны́, ‑ая, ‑ое.

1. Зроблены, пакінуты на ўсякі выпадак; які маецца ў якасці запасу. Запасны выхад. Запасны ключ. Запасныя часткі. Запасны ігрок.

2. Які мае адносіны да запасу (у 5 знач.). Запасны полк. // у знач. наз. запасны́, ‑ога, м. Ваеннаабавязаны запасу; запаснік. Павалілі [па мабілізацыі] грамадою запасныя, трымаючы кірунак на бліжэйшыя чыгуначныя станцыі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

табу́н, ‑а, м.

Статак коней, а таксама аленей і некаторых іншых капытных жывёл, якія пасуцца разам. У пана былі табуны коней, валоў, гумны хлеба, багатыя палацы. Каваль. [Дзед Арцём] абыходзіць калгасны табун, што пасвіцца на свежаскошанай канюшыне. Бядуля. // Чарада (птушак). Табун гусей. // перан. Вялікая група людзей, натоўп. Гляджу, [немцы] табуном папляліся на выхад з гаража. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́сце н

1. геагр (месца ўпадзення ракі) Mündung f -, -en;

2. (выхад) Öffnung f -, -en, Loch n -(e)s, Löcher;

ву́сце пе́чы Ófenloch n -(e)s, -löcher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)