нуга́, ‑і, 
Кандытарскі 
[Фр. nougat, ад лац. nux — арэх.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нуга́, ‑і, 
Кандытарскі 
[Фр. nougat, ад лац. nux — арэх.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сырава́рства, ‑а, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскантава́ць
‘абчасаўшы што-небудзь (дошку, бервяно, камень і г. д.), зрабіць кант; перавярнуць што-небудзь (груз пры перамяшчэнні або 
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| расканту́ю | расканту́ем | |
| расканту́еш | расканту́еце | |
| расканту́е | расканту́юць | |
| Прошлы час | ||
| раскантава́ў | раскантава́лі | |
| раскантава́ла | ||
| раскантава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| расканту́й | расканту́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| раскантава́ўшы | ||
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
расканто́ўваць
‘абчэсваючы што-небудзь (дошку, бервяно, камень і г. д.), рабіць кант; пераварочваць што-небудзь (груз пры перамяшчэнні або 
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| расканто́ўваю | расканто́ўваем | |
| расканто́ўваеш | расканто́ўваеце | |
| расканто́ўвае | расканто́ўваюць | |
| Прошлы час | ||
| расканто́ўваў | расканто́ўвалі | |
| расканто́ўвала | ||
| расканто́ўвала | ||
| Загадны лад | ||
| расканто́ўвай | расканто́ўвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| расканто́ўваючы | ||
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ка́фля, -і, 
Керамічны 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абу́так, -тку, 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дрот, -у, 
Металічны 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чапра́к, -у́, 
Найбольш тоўстая і моцная частка скуры на спіне жывёлы, што ідзе на 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апо́йкавы
1. опо́ечный;
2. (сделанный из опойка) опо́йковый;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бездэфе́ктны, ‑ая, ‑ае.
Які не дае, не мае дэфектаў, браку. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)