вінаро́бства, ‑а, н.

Выраб віна з вінаграду або іншых ягад ці пладоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сырава́рства, ‑а, н.

Выраб сыру; галіна малочнай прамысловасць якая займаецца вырабам сыру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскантава́ць

‘абчасаўшы што-небудзь (дошку, бервяно, камень і г. д.), зрабіць кант; перавярнуць што-небудзь (груз пры перамяшчэнні або выраб пры апрацоўцы)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расканту́ю расканту́ем
2-я ас. расканту́еш расканту́еце
3-я ас. расканту́е расканту́юць
Прошлы час
м. раскантава́ў раскантава́лі
ж. раскантава́ла
н. раскантава́ла
Загадны лад
2-я ас. расканту́й расканту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскантава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расканто́ўваць

‘абчэсваючы што-небудзь (дошку, бервяно, камень і г. д.), рабіць кант; пераварочваць што-небудзь (груз пры перамяшчэнні або выраб пры апрацоўцы)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расканто́ўваю расканто́ўваем
2-я ас. расканто́ўваеш расканто́ўваеце
3-я ас. расканто́ўвае расканто́ўваюць
Прошлы час
м. расканто́ўваў расканто́ўвалі
ж. расканто́ўвала
н. расканто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. расканто́ўвай расканто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расканто́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дрот, -у, М дро́це, мн. драты́, драто́ў, м.

Металічны выраб у выглядзе гібкай ніці або тонкага стрыжня.

Медны д.

Калючы д.

|| прым. драцяны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́фля, -і, мн. -і, -яў, ж.

Керамічны выраб у выглядзе пліткі для абліцоўкі сцен, камінаў і пад.

|| прым. кафля́ны, -ая, -ае.

Кафляная сцяна.

К. цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абу́так, -тку, м.

Выраб са скуры ці іншых матэрыялаў, звычайна з цвёрдай падэшвай, які носяць на нагах.

Зімовы а.

Вытворчасць абутку.

|| прым. абутко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чапра́к, -у́, м.

Найбольш тоўстая і моцная частка скуры на спіне жывёлы, што ідзе на выраб падэшвы і на тэхнічныя патрэбы.

|| прым. чапра́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апо́йкавы

1. опо́ечный;

а. вы́раб — опо́ечная вы́делка;

2. (сделанный из опойка) опо́йковый;

~выя бо́ты — опо́йковые сапоги́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бездэфе́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які не дае, не мае дэфектаў, браку. Бездэфектны выраб прадукцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)