насвары́цца, ‑сваруся, ‑сварышся, ‑сварыцца; зак., на каго і без дап.
Выказаць рэзкімі словамі сваё нездавальненне кім‑н. [Аксіння] думала, бацька накрычыць на .. [сына], насварыцца, а ён пасмяяўся і хоць бы што. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
невыка́зны, ‑ая, ‑ае.
Такі, што цяжка або немагчыма выказаць, перадаць словамі. Усюды зялёная, сонечная вясна, усюды — хараство, прыгажосць невыказная. Сачанка. Другі раз у гэтым верасні я адчуў невыказную радасць. Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rümpfen
: die Náse ~ змо́ршчыць нос: перан. вы́казаць пага́рду да чаго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
недове́рие ср. недаве́р’е, -р’я ср., недаве́р, -ру м.;
вы́разить (кому) недове́рие вы́казаць (каму) недаве́р’е;
с недове́рием з недаве́р’ем.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ушанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак.
1. каго-што. Выказаць пашану, павагу каму-, чаму-н.
У. чыю-н. памяць.
У. сваёй прысутнасцю.
У. памяць мінутным маўчаннем.
2. каго (што). Урачыста павіншаваць у сувязі з чым-н.
У. юбіляра.
|| незак. ушано́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. ушано́ўванне, -я, н.
|| наз. ушанава́нне, -я, н.
Ваенныя ўшанаванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
uhonorować
зак. выказаць пашану; ушанаваць; узнагародзіць;
uhonorować orderem — узнагародзіць ордэнам
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
вы́казацца, ‑кажуся, ‑кажашся, ‑кажацца; зак.
1. Выказаць, выкласці сваю думку, погляды, пачуцці і пад. Хто хоча выказацца? □ Папас разумее, што трэба даць выказацца ўсім, хто жадае, і ён спакойна слухае, занатоўвае што-нішто сабе на паперку. Галавач. // за каго-што або супроць каго-чаго. Выявіць свае адносіны пры абмеркаванні чаго‑н. Выказацца за ўнесеную прапанову.
2. Закончыць выказванне, выказаць усё; выгаварыцца. [Паліна] з прытоенай хітрасцю чакала, што Ніна не стрымаецца, выкажацца перад ёю да канца. Сіўцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пратэ́ст
(ням. Protest, ад лац. protestari = публічна заяўляць)
1) рашучае пярэчанне супраць чаго-н. (напр. выказаць п.);
2) заява аб нязгодзе з якім-н. рашэннем (напр. п. пракурора).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ашаламані́ць, ‑маню, ‑моніш, ‑моніць; зак., каго.
Абл. Тое, што і ашаламіць. Трапятун са скуры лузаецца, каб ашаламаніць вас патокам слоў і ў той жа час не выказаць ніводнай свае думкі. Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наска́рдзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак., на каго, каму і без дап.
Разм. Выказаць каму‑н. сваю скаргу; паскардзіцца. Паскардзіцца на брата. □ Мала таго, што [Янук] наманіў, дык яшчэ і маці наскардзіўся. Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)