частко́вы, ‑ая, ‑ае.

Няпоўны, які датычыцца толькі часткі чаго‑н., распаўсюджаны толькі на частку каго‑, чаго‑н. Частковы рамонт. Частковае вызваленне ад падатку. □ На жаль, намеры [Багдановіча напісаць падручны] канчаткова здзейснены не былі. Але нават частковае іх здзяйсненне робіць гонар паэту. Лойка. Частковае падабенства.. прозвішчаў прыводзіла часам да вясёлых непаразуменняў. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dyspensa

ж. звальненне ад выканання царкоўных правіл;

dyspensa od postu — звальненне (вызваленне) ад посту

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Enthébung

f -, -en высок. вызвале́нне (ад пасады); спарт. адхіле́нне (ад гульні), дыскваліфіка́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Entlástung

f -, -en

1) разгру́зка; вызвале́нне (ад чаго-н.)

2) зня́цце (віны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

палёгка ж.

1. (пачуццё заспакаення) Erléichterung f -;

2. (вызваленне ад выканання якіх-н. абавязкаў) Privilég [-v-] n -(e)s, -i¦en, Vergünstigung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

з-пад і (перад збегам зычных) з-па́да, прыназ. з Р.

1. Абазначае накіраванасць дзеяння з якога-н. месца, што знаходзіцца пад чым-н.

Выбрацца з-пад снегу.

2. Абазначае накіраванасць дзеяння, паяўлення з якога-н. месца, што знаходзіцца каля чаго-н.

Прыехалі з-пад Баранавіч.

3. Указвае на вызваленне ад якога-н. становішча, стану і пад.

Выйсці з-пад агню.

Уцячы з-пад варты.

4. Указвае на былое прызначэнне прадмета як ёмішча для чаго-н.

Бутэлька з-пад малака.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зача́так, ‑тка, м.

1. Першапачатковая форма чаго‑н., здольная да далейшага развіцця; зародак. Зачатак плода.

2. перан. Першае праяўленне, пачатак чаго‑н. Зачаткі культуры. □ Першым сур’ёзным зачаткам пралетарскай партыі ў Расіі быў створаны У.І. Леніным у 1895 годзе «Саюз барацьбы за вызваленне рабочага класа». «Полымя».

3. Астатак органа, які страціў сваё значэнне; рудымент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vacation​1 [vəˈkeɪʃn] n.

1. кані́кулы;

the long vacation BrE ле́тнія кані́кулы

2. AmE адпачы́нак, во́дпуск;

on vacation у во́дпуску; на вака́цыях;

take a vacation пайсці́ ў адпачы́нак

3. fml звальне́нне, вызвале́нне (з пасады)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Befréiung

f - вызвале́нне, пазба́ўленне, звальне́нне (von D – ад каго-н., ад чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stráferlass

m -es, -e вызвале́нне ад пакара́ння, амні́стыя

ein bedíngter ~ — юрыд. умо́ўны прысу́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)