пазаціска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Заціснуць, зашчаміць усё, многае. Пазаціскаць у руках грошы.

2. Шчыльна заткнуць усё, многае. Пазаціскаць вушы.

3. Разм. Ціскаючы, заціснуць, прыдушыць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сваво́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Тое, што і сваволіць. Як і ўсе дзеці, ён [Алік] свавольнічае, дакучае непаседлівасцю. Гарбук. Свавольнічаў, маці не слухаў. Дык яна за вушы яго [Сашку] часцяком скубла. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оттаска́ть сов.

1. прост. адцяга́ць, мног. паадця́гваць;

2. (за уши, волосы) разг. накруці́ць ву́шы, пацяга́ць за валасы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Віславухі ’з абвіслымі вялікімі вушамі’ (БРС, КТС, Мядзв., Нас., Касп., Сцяшк.). Укр. вислоу́хий ’тс’, рус. вислоухий: алан. ’глухі’, перм., арханг., кастр., варон., паўдн.-сіб. ’вялы, павольны, някемлівы, нярупны, няўважлівы’. Усходнеславянскае. Да ві́слы (гл.) і ‑ву́хі (гл. вушы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

grzęznąć

незак. гразнуць, загразаць;

grzęznąć w długach — быць па вушы ў даўгах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

over head and ears

а) з галаво́ю ў вадзе́

б) па са́мыя ву́шы, ве́льмі глыбо́ка, мо́цна (напр. закаха́ны, у даўго́х)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

нашчыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. чаго. Шчыпаючы, набраць, нарваць у якой‑н. колькасці. Нашчыпаць цыбулі. Нашчыпаць шчаўя.

2. што. Разм. Зашчаміць, прышчаміць скуру цела ў многіх месцах. Нашчыпаць шчокі. Нашчыпаць вушы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

deeply [ˈdi:pli] adv.

1. ве́льмі;

He is deeply in debt. Ён па вушы ў даўгах;

He is deeply in love. Ён моцна закаханы.

2. глыбо́ка, на вялі́кай глыбіні́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нажужжа́ть сов.

1. разг. нагусці́;

2. (наговорить, наболтать) разг. натрубі́ць, нагавары́ць;

нажужжа́ть у́ши (кому) натрубі́ць у ву́шы (каму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

заружаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць ружовым, паружавець. На ўсходзе заружавела неба: канчалася кароткая летняя ноч. Шамякін. // Пакрыцца румянцам. — Разумею, Васіль Цімафеевіч, — збянтэжана адказала жанчына, мімаволі ўстаючы. Маленькія вушы яе крыху заружавелі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)