плыве́ц, плыўца, м.
1. Той, хто плавае; той, хто ўмее плаваць. Яны кінуліся ў адзежы ў глыбокія воды ракі. Каляда быў добрым плыўцом. Гурскі. // Спартсмен, які займаецца плаваннем.
2. Уст. Той, хто плавае на якім‑н. судне. Не ведаюць плыўцы пакоры, Калі ідуць у смелы рэйд. Пушча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чырванапёры, ‑ая, ‑ае.
З чырвонымі плаўнікамі, пёрамі, пер’ем (пра рыбу, птушак). Серабрыліся празрыстыя воды быстрай ракі, ля берага падскочыла чырванапёрая плотка, пабеглі тонкія кругі. Гурскі. — Дуня едзе! — крычалі хлапчукі, выбегшы раніцай з Сасноўцаў на тракт, па якім плылі два камбайны, падобныя на вялікіх чырванапёрых птахаў. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апве́лінг
(англ. upwelling, ад up = наверх + well = хлынуць)
падыманне водаў з глыбіні вадаёма да паверхні, які адбываецца ў выпадках, калі вецер зганяе паверхневыя воды ў бок мора, возера.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
тэрытарыя́льны territoriál; Territoriál-;
тэрытарыя́льная а́рмія Territoriáltruppen pl; Territoriálheer n -(e)s, -e; паліт тэрытарыя́льныя во́ды Hóheitsgewässer n -s, Territoriálgewässer n;
тэрытарыя́льныя прэтэ́нзіі Gebíetsforderungen pl
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
працячы́ сов., в разн. знач. проте́чь; см. працяка́ць;
◊ мно́га вады́ ~цякло́ — мно́го (нема́ло) воды́ утекло́ (ушло́)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
стая́нне ср., в разн. знач. стоя́ние;
с. на нага́х — стоя́ние на нога́х;
с. вады́ — стоя́ние воды́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
напо́рны 1, ‑ая, ‑ае.
1. Які служыць для ўтварэння напору вадкасці. Напорны бак. Напорныя трубы.
2. Які дзейнічае з вялікім напорам (у 1 знач.). Напорная вада. □ Зашумелі воды, Узняліся хвалі, У напорнай плыні Крыгі паламалі. Русак.
напо́рны 2, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і напоены. Красавалася шчасцем Краіна мая І напорнай геройскаю працай. Кляшторны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсне́жны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца пад снегам, узяты з-пад снегу. Падснежны лёд. □ Да паляне ў светлым пералеску Расцвілі, налітыя расой, Сінія падснежныя пралескі — Пад аховай урачыстых хвой. Панчанка. Ледзь толькі крануцца падснежныя воды, Ледзь толькі вярба прывітае вясну, Раблюся я ворагам крохкай прыроды — Галінкі ламлю я і ў хату цягну. Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забо́р, -ру м.
1. забо́р;
з. вады́ — забо́р воды́;
2. уст. (закупка) забо́р;
з. тава́раў — забо́р това́ров
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
напі́цца сов., в разн. знач. напи́ться;
н. вады́ — напи́ться воды́;
н. да непрыто́мнасці — напи́ться до поте́ри созна́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)