2. Сапсаваць, пазбавіць патрэбных якасцей у выніку празмернага варэння гатавання. Пераварыць мяса.
3. Перапрацаваць, засвоіць у працэсе стрававання. [Голуб:] — Кажуць, салдацкае нутро пераварыць шрубу, гайку і ружэйнае масла.Васілевіч.//перан.Разм. Успрыняць, засвоіць, перапрацаваць. Унтэру столькі незразумелых слоў не пераварыць да самай смерці.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Па́чка, пачо́к (м. р.) ’пачак’, ’пасылка’ (ТСБМ, Сцяшк.) ’група’ (ТС). Да па́чак (гл.).
Пачка́ ’нырка’ (браг., Мат. Гом.). Да почка. Параўн. рус.почка ’нырка’, якое з печь ’пячы’, як каш.povarka < прасл.variti ’варыць’. Націск на ‑ka, відаць, пад уплывам укр. мовы (параўн. по́чки, Р. скл. почо́к ’ныркі’, ’насенне гарбуза’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
навары́ць, ‑вару, ‑варыш, ‑варыць; зак.
1.чаго. Варачы, нагатаваць у патрэбнай колькасці; згатаваць. Дзе бушавала смерць з пажарам, Разложым ціхі аганёк, Абутак высушым, наварым Салдацкай кашы кацялок.Глебка.
2.чаго. Наплавіць у нейкай колькасці. Наварыць сталі.
3.што. Павялічыць (які‑н. металічны прадмет), прыварыўшы кавалак металу. У кузню заходзіла шмат сялян з навакольных вёсак — хто каня падкаваць, хто парог наварыць.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
perk
I[pɜ:rk]1.
v.
1) дзёрзка ўскіда́ць галаву́
2) ажыўля́цца
3) выстро́йвацца; прыбіра́цца
4) жва́ва кі́дацца напе́рад
•
- perk up
II[pɜ:rk]
v., informal
вары́ць ка́ву ў пэркаля́тары
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
cook
[kʊk]1.
v.t.
1) вары́ць, гатава́ць
2) informal фальшава́ць, падрабля́ць (дакумэ́нты)
2.
v.i.
1) вары́цца
2) працава́ць ку́харам
3.
n.
ку́хар -а m., куха́рка f.
•
- cook up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
percolate
[ˈpɜ:rkəleɪt]
v.
1) ка́паць, сьцяка́ць
2) прасо́чвацца; прахо́дзіць праз што, фільтрава́ць (-ца)
Water percolates sand — Вада́ прахо́дзіць, прасо́чваецца празь пясо́к
3) вары́ць ка́ву ў ка́ўніку зь сі́ткам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Варушкі ’вясеннія апенькі’ (Інстр. II); ’род грыбоў’ (Грыг.). Параўн. рус.дыял. (смал., пск.) вару́шки ’грыбы, роднасныя апенькам’. Здаецца, утварэнне ад слав.*variti ’варыць’, г. зн. першаснае значэнне ’грыбы, якія вараць, адварваюць’. Да гэтага параўн., напр., у Даля: отвару́хи ’маласольныя грыбы’, отвару́шка ’від грыбоў’. Далей, магчыма, сюды адносяцца і бел.гавару́шкі ’апенькі’, рус.говору́шки ’тс’, а таксама бел.авяру́шкі ’вясеннія апенькі’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Káffee
m -s, -s
1) ка́ва [ко́фе]
2) гату́нак ка́вы
~ máchen — вары́ць ка́ву [ко́фе]
◊ das ist álles kálter ~! — гэ́та ўсё даўны́м-даўно́ вядо́ма [забы́та]!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Варэ́йка ’гліняны гаршчок, гаршчок’ (Янк. Мат., Інстр. I, Бяльк., Шатал.). Параўн. палес.вары́йка ’гаршчок’ (Лысенка, ССП), укр.варі́йка ’маленькі гаршчок’. Утварэнне ад *variti ’варыць’ (гл.). Зыходнае: *varěja, *varějьka. Параўн. чэш.дыял.vařaja, vařeja, vařejka, славац.varajka, varejka ’мешалка, апалонік’. Фантастычна Махэк₂ (678), які выводзіць з *tvar‑ (ад кораня *tver‑ ’памешваць’). Пра магчымыя сувязі бел. слова на слав. глебе гл. Цыхун, БЛ, 5, 49–50.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
kóchen
1.
vtвары́ць, гатава́ць, кіпяці́ць
2.
vi кіпе́ць, вары́цца
es kocht in mir — мяне́ разбіра́е зло
bei ihm kocht's — ён разгне́ваны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)