самаана́ліз, ‑у, м.

Аналіз уласных учынкаў і перажыванняў. І можа зусім не варта гэтак корпацца ў сваёй душы, займацца такім самааналізам? Шамякін. Самааналізам пачуццяў займацца доўга не давялося. Закіпела работа на пераправе. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ня́ньчыцца несов., прям., перен. ня́нчиться;

н. з дзе́цьмі — ня́нчиться с детьми́;

з ім не ва́рта н. — с ним не сле́дует ня́нчиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перачыта́ць сов., в разн. знач. перечита́ть;

усяго́ не ~та́еш — всего́ не перечита́ешь;

гэ́ту кні́жку ва́рта п. — э́ту кни́жку сто́ит перечита́ть (перече́сть)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

below​2 [bɪˈləʊ] prep. ніжэ́й, пад;

below zero ніжэ́й нуля́, ніжэ́й за нуль;

below sea level ніжэ́й узро́ўню мо́ра;

It is below you. Гэта не варта вас.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

папаце́ць schwítzen vi;

◊ над гэ́тым ва́рта папаце́ць das ist des Schwéiβes wert;

прыму́сіць каго-н папаце́ць j-n (schön) bráten lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gwardia

ж. гвардыя;

stara gwardia — старая гвардыя;

gwardia honorowa — ганаровая варта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

éindrücklich

1.

a катэгары́чны

2.

adv

1) ва́рта ўва́гі

2) перакана́ўча; выра́зна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аўчы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Памянш. да аўчына.

•••

Аўчынка вырабу не варта — аб справе, якая не апраўдвае клопату.

Неба з аўчынку здалося гл. неба.

Перабраўся воўк у аўчынку гл. перабрацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sadly [ˈsædli] adv.

1. су́мна, засму́чана, журбо́тна

2. ва́рта жа́лю; на жаль;

You are sadly mistaken. Вы, на жаль, памыляецеся;

I need it sadly. Мне гэта вельмі патрэбна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рассмяшы́ць, ‑смяшу, ‑смешыш, ‑смешыць; зак., каго-што.

Выклікаць смех, прымусіць смяяцца. Знікла некуды зусім нядаўняя яшчэ рагатуха, якой варта было паказаць палец, каб рассмяшыць да слёз... Васілевіч. Збянтэжаны Міколаў выгляд рассмяшыў і Васіля Раманавіча. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)