інкубато́рый, ‑я, м.

Спецыяльны будынак, дзе ўстаноўлены і дзейнічаюць інкубатары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васьміпавярхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з васьмі паверхаў. Васьміпавярховы будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акрэ́сліцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ліцца; зак.

1. Стаць бачным, выдзеліцца.

У тумане акрэсліўся будынак.

2. Набыць ясны, выразны характар.

Выразна акрэсліліся погляды пісьменніка.

|| незак. акрэ́слівацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Schúlgebäude

n -s, - шко́льны буды́нак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schoolhouse

[ˈsku:lhaʊs]

n.

шко́льны буды́нак, шко́ла f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

demolish [dɪˈmɒlɪʃ] v.

1. разбура́ць, разва́льваць; знішча́ць

2. зно́сіць, руйнава́ць (будынак)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

refurbish [ˌri:ˈfɜ:bɪʃ] v. паднаўля́ць; асвяжа́ць (пра будынак, пакой і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фаланстэ́р, ‑а, м.

Спецыяльны будынак для фалангі ​1 (у 3 знач.).

[Фр. phalanstère.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пантэо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Манументальны будынак — месца пахавання славутых дзеячаў.

2. У старажытных грэкаў і рымлян: храм, прысвечаны ўсім багам.

3. Сукупнасць багоў якой-н. рэлігіі (кніжн.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каплі́ца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.

Невялікі царкоўны або касцельны будынак з абраза́мі без алтара; малельня.

|| памянш. каплі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. каплі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)