Са́рна ’горная каза з невялікімі рагамі’ (ТСБМ, Гар., Др.-Падб., Банк і Некр., Янк. БП, Бес.). Рус. зах. сарна́ ’тс’, укр. са́рна (побач з серна) ’тс’. Запазычанне з польск. sarna ’тс’ (гл. Фасмер, 3, 563) > праслав. *sьrna (Брукнер, 482). Апошняе роднаснае лат. sirna ’сарна, казуля’, ст.-прус. sirvis ’алень’, лац. cervus ’алень’, cornu ’рог’, авесц. srvā ’рог, ногаць’, гоц. haúrn ’рог’. Падрабязна гл. Фасмер, 3, 609.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ба́нка
(іт. banco = лаўка)
курс, па якім банк прадае і купляе каштоўныя паперы.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
дэпазі́т
(лац. depositum = рэч, аддадзеная на зберажэнне)
грошы або каштоўныя паперы, якія ўносяцца на зберажэнне ў крэдытную ўстанову (банк, натарыяльную кантору) з правам атрымаць іх назад.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
bank
I [bæŋk]
1.
n.
1) на́сып, вал -у m.
2) бе́раг -а m. (ракі́, во́зера)
3) меліна́ f.; рыф -а m.
4) схон, схіл, нахі́л -у m.
5) крэн -у m. (нахі́л самалёта пры паваро́це)
2.
v.t.
1) рабі́ць на́сып, насыпа́ць валы́, абво́дзіць на́сыпам
2) скіда́ць, нава́льваць у ку́чу, нагрува́шчваць
3) нахіля́ць (самалёт пры паваро́це)
4) прысыпа́ць аго́нь по́пелам
II [bæŋk]
1.
n.
1) банк -у m.
2) банк -у m. (у гульні́ ў ка́рты)
2.
v.i.
1) ве́сьці банк, быць банкі́рам; трыма́ць банк у гульні́
2) трыма́ць гро́шы ў ба́нку, мець ба́нкаўскі раху́нак
3.
v.t.
кла́сьці гро́шы ў банк
•
- bank on
III [bæŋk]
1.
n.
1) рад, шэ́раг -у m.
bank of keys — клявіяту́ра (арга́наў, друкава́льнай машы́нкі, кампу́тара)
2)
а) ла́ўка на гале́ры
б) весьляры́ на гэ́тай ла́ўцы
в) рад вёслаў
2.
v.t.
уклада́ць, стаўля́ць у рады́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
закладны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да закладу, звязаны з закладам (у 1 знач.). Закладная квітанцыя.
2. у знач. наз. закладна́я, ‑ой, ж. Афіцыйны пісьмовы акт аб закладзе маёмасці, пераважна нерухомай, які забяспечвае правы крэдытора. Так мінула пятнаццаць год, а ў гэтым годзе банк адмовіўся адтэрмінаваць плацеж па закладной, і Джорджу прапанавалі з’ехаць з фермы яшчэ да каляд. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераво́д, ‑а і ‑у, М ‑водзе, м.
1. ‑у. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пераводзіць — перавесці.
2. ‑а. Грашовае адпраўленне праз банк, па пошце, тэлеграфе. Пелагея Іванаўна адпачывала, калі паштальён прынёс грашовы перавод. «Звязда». Неўзабаве маці атрымала ад.. [бацькі] перавод на дзесяць тысяч рублёў. Гроднеў. // Разм. Бланк для такога адпраўлення.
3. ‑а. Рэйкавы пуць для пераходу саставаў вагонаў з адной каляі на другую. Стрэлачныя пераводы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хе́джэр
(англ. hedger, ад hedge = агароджваць)
экан. прадпрыемства, банк, фермер або іншы гаспадарчы суб’ект, які ажыццяўляе хедж.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
drive-in
[ˈdraɪvɪn]
n.
ме́сца паслу́гі з зае́здам туды́ ў аўтамабі́лі
drive-in bank — банк, у які́м право́дзіцца транса́кцыя, калі́ кліе́нт не высяда́е з а́ўта
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прыпяча́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Дадаць да ўжо напячатанага; напячатаць дадаткова. Прыпячатаць некалькі фотаздымкаў.
2. Разм. Запячатаць чым‑н. Прыпячатаць пісьмо сургучом.
3. Разм. Паставіць пячатку на чым‑н. [Старшыня] хукне, плюне на пячатку І на чэк грашовы — раз! Прыпячатаў! Калі ласка, — У банк імчы! Бялевіч.
4. перан. Разм. Моцна прыціснуць; прыбіць. Першыя кроплі буйнога дажджу прыпячаталі пясок на двары і ўпалі на галаву Восілене. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
банкама́т
[ад англ. bank = банк + гр. (auto)matos = самарухомы)
электронны апарат, які выдае па крэдытных магнітных картках наяўныя грошы.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)