wealthy [ˈwelθi] adj.

1. бага́ты; замо́жны

2. n. the wealthy бага́тыя, багаце́і

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

reich

a (an D) бага́ты (чым-н., на што-н.)

2) вялі́кі, бага́ты;

ine ~e nzahl вялі́кая ко́лькасць;

~ an Erfhrungen бага́ты на во́пыт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вяльмо́жа, ‑ы, м.

1. Уст. Знатны і багаты саноўнік.

2. Іран. Пра чалавека, які зазнаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматво́пытны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікі, багаты вопыт. Цяжка гутарыць з гэтым шматвопытным чалавекам. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

abundant [əˈbʌndənt] аdj. fml бага́ты, шчо́дры (пра ўраджай);

abundant rain спо́рны (вялікі) дождж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аванту́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з рызыкоўнымі, падазронымі справамі.

2. Багаты на прыгоды, прыгодніцкі. Авантурны раман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залатано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сваім саставе золата, багаты на золата. Залатаносны пясок. Залатаносная жыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эзо́паўскі, ‑ая, ‑ае.

Багаты алегорыямі, намёкамі з мэтай скрыць прамы сэнс выказвання. Эзопаўскі стыль. Эзопаўская мова.

[Ад імя старажытнагрэчаскага байкапісца Эзопа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буйны́, -а́я, -о́е; буйне́йшы.

1. Які складаецца з аднародных, больш чым сярэдняга памеру адзінак; падкрэслена вялікі па памеры.

Буйное зерне.

Буйныя літары.

Чалавек буйнога складу.

2. Вялікі па плошчы, колькасці, па канцэнтрацыі сродкаў.

Буйное прамысловае прадпрыемства.

Б. капітал.

3. Выдатны, найбольш прыкметны сярод іншых.

Б. спецыяліст.

Б. вучоны.

4. Важны, сур’ёзны.

Буйная размова.

5. Багаты, шчодры.

Буйная раса́.

6. Вялікі, хуткі, магутны.

Б. рост эканомікі.

7. Значны па выніках, важны па значэнні.

Буйная перамога.

8. Багаты, сакавіты.

Буйная збажына.

Усё на палях буйна (прысл.) красавала.

Буйная завязь.

Буйная зеляніна.

|| наз. бу́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wldreich

a лясі́сты, бага́ты на лес

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)