odkurzać

незак.co ачышчаць ад пылу што; выбіваць пыл з чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

baptize

[ˈbæptaɪz]

v., -tized, -tizing

1) хрысьці́ць

2) ачышча́ць (духо́ва)

3) дава́ць імя́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

клі́рынг

(англ. clearing, ад clear = ачышчаць, уносіць яснасць)

сістэма безнаяўных разлікаў паміж банкамі, заснаваная на заліку ўзаемных патрабаванняў і абавязкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ме́сці

1. (ачышчаць ад пылу і г. д.) kéhren vt, fégen vt;

2. безас.: мяце́ (пра мяцеліцу, завею) es stöbert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разміні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Ачысціць (ачышчаць) ад мін. — Я размініраваў адну з вуліц Валгаграда, — кажа далей Барыс. Гарбук. [Маладых людзей] хапалі і пасылалі на работу ў Германію або проста на фронт — капаць акопы, размініраваць пад абстрэлам замініраваныя ўчасткі... Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хо і хо-хо́, выкл.

Ужываецца для выказвання іроніі, здзіўлення, захаплення і пад. — Хо! Р-работнічак, танцор няшчасны, а машыну я за цябе ачышчаць буду, га-а? Ну, скажы ты мне, смаркач! — загарлапаніў.. [шафёр], паглядваючы то на застаўку, то на мяне. Вышынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафінёр

(фр. raffineur, ад raffiner = ачышчаць)

машына, якая прымяняецца ў папяровай вытворчасці для драблення і ачысткі драўнянай масы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Адха́яць, адхаіць ’прывесці да прытомнасці, выратаваць’ (Шат., Бір., Нас., Бяльк.), отхайець (КСТ), адхаіць ’паздаравець’ (Яўс.), адхаіваць ’ачышчаць ад гразі’ (БРС) да хаіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ляксаваны ’начышчаны да бляску’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). З ваксаваць, якое з ва́кса 1 (гл.) пры ад’ідэацыі ляксава́ць ’ачышчаць кішэчнік’, ’мець панос’ (гл. ля́кса).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рафіні́раваны

(фр. raffiné, ад raffiner = ачышчаць)

1) ачышчаны ад прымесей (напр. р. алей);

2) перан. вытанчаны, далікатны (напр. р-ая публіка).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)