БАЛ

(ад франц. balle шар),

1) умоўная адзінка для вызначэння па пэўнай шкале інтэнсіўнасці з’яў (напр., сілы ветру, шторму, землетрасення і інш.).

2) Лікавая ацэнка поспехаў і паводзін у навуч. установах, дасягненняў у спорце, якасці с.-г. жывёл (на выстаўках) і інш. 3) Шар для галасавання (балаціравання).

т. 2, с. 236

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэцэ́нзія

(лац. recensio = разгляд)

крытычны водзыў, ацэнка мастацкага, навуковага, публіцыстычнага твора, спектакля, кінафільма і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Arbitráge

[-ʒə]

f -, -n

1) юрыд арбітра́ж; траце́йскі суд

2) камерц. арбітра́ж

3) (пры́кладная) ацэ́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áuswertung

f -, -en

1) вызначэ́нне; ацэ́нка; падагульне́нне, падлі́к

2) выкарыста́нне

3) вайск. апрацо́ўка (звестак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АДЗНА́КА,

1) метка, знак, пастаўленыя, каб абазначыць што-н., паказаць на што-н. 2) Знак, прыкмета, акалічнасць, паводле якіх можна пазнаць, вызначыць што-н. 3) Асаблівасць, рыса, якімі асоба, прадмет адрозніваюцца ад іншых асоб, прадметаў і інш. 4) Агульнапрынятая ацэнка ступені ведаў і паводзін навучэнцаў.

5) Ганаровы знак, ордэн, медаль і інш.

т. 1, с. 109

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бал

(фр. balle = шар)

1) адзінка вымярэння сілы якой-н. фізічнай з’явы, напр. ветру, землетрасення;

2) лічбавая ацэнка поспехаў (у школе, спорце).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Éins

f -, -en

1) адзі́нка; пе́ршы ну́мар

2) «адзі́нка» (самая высокая ацэнка ў нямецкай школе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гіпербалі́чны I

1. лит. гиперболи́ческий;

г. стыль — гиперболи́ческий стиль;

2. (крайне преувеличенный) гиперболи́чный, гиперболи́ческий;

~ная ацэ́нка — гиперболи́чная (гиперболи́ческая) оце́нка

гіпербалі́чны II мат. гиперболи́ческий;

~нае сячэ́нне — гиперболи́ческое сече́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кваліфіка́цыя ж Qualifikatión f -, -en; Qualifízíerung f -, -en (ацэнка);

вытво́рчая кваліфіка́цыя fáchliche Fórtbildung;

атрыма́ць кваліфіка́цыю sich fáchlich schúlen;

ку́рсы павышэ́ння кваліфіка́цыі Fórtbildungslehrgang m(e)s, -gänge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апане́нт

(лац. opponens, -ntis = які пярэчыць)

1) праціўнік у спрэчцы, палеміцы;

2) той, каму даручана ацэнка дысертацыі і выступленне на яе публічнай абароне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)