перыско́п
(гр. periskopeo = гляджу вакол)
аптычны прыбор для назірання з закрытага месца (з акопаў, бліндажоў, падводных лодак і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стэрэаско́п
(ад стэрэа- + -скоп)
аптычны прыбор, пры дапамозе якога выглядае аб’ёмным прадмет, што адлюстраваны на дзвюх фатаграфіях, зробленых з розных пунктаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ультрамікро́бы
(ад ультра- + мікроб)
найдрабнейшыя жывыя істоты, нябачныя ў аптычны мікраскоп, здольныя, у адрозненне ад вірусаў, развівацца ў штучных пажыўных асяроддзях.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тэлеско́п
(гр. teleskopos = які далёка глядзіць)
1) астранамічны аптычны прыбор для назірання за нябеснымі свяціламі;
2) разнавіднасць акварыумнай рыбкі з выпуклымі вачамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эпідыяско́п
(ад эпі- + гр. diaskopiaomai = гляджу праз што-н.)
аптычны прыбор для праектавання на экран чарцяжоў, малюнкаў, табліц з кніг і дыяпазітываў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
прыбо́р м.
1. спец. прибо́р;
апты́чны п. — опти́ческий прибо́р;
вымяра́льны п. — измери́тельный прибо́р;
2. (набор предметов) прибо́р;
стало́вы п. — столо́вый прибо́р;
бры́твенны п. — бри́твенный прибо́р;
чарні́льны п. — черни́льный прибо́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВІДЫКО́Н,
пераўтваральнік светлавога сігналу ў электрычны; перадавальная тэлевізійная трубка з назапашваннем зарадаў. Працуе на аснове ўнутр. фотаэфекту. Мае паўпразрыстую мішэнь з паўправадніковых матэрыялаў, на якую праектуецца аптычны відарыс, што пераўтвараецца відыконам у відэасігнал (для патрэб каляровага тэлебачання створаны разнавіднасці відыкона: кадміконы, плюмбіконы і інш.). Характарызуецца высокай адчувальнасцю і малымі ўласнымі шумамі. Выкарыстоўваецца ў тэлевізійных камерах, відэатэлефонах, рэнтгенатэлевізійных сістэмах і інш.
т. 4, с. 143
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВІДЭАФАНАГРА́МА,
спецыяльны носьбіт з запісам відэаакустычнай інфармацыі. Мае дарожкі запісу — сляды (канаўкі ў носьбіце, намагнічаныя або наэлектрызаваныя вобласці і інш.), пакінутыя запісвальным прыстасаваннем на рухомым носьбіце ў працэсе запісу. Бывае аналагавая і лічбавая. Атрымліваецца пры запісе тэлевізійных сігналаў на магнітную стужку (напр., на відэамагнітафоне), аптычны дыск, кінаплёнку і інш. Выкарыстоўваецца для захоўвання і ўзнаўлення тэлевізійнай, кінатэлевізійнай і інш. інфармацыі. Гл. таксама Сігналаграма.
т. 4, с. 144
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
страбаско́п
(ад гр. strobos = кручэнне + -скоп)
дэманстрацыйны або кантрольна-вымяральны аптычны прыбор для атрымання рухомых вобразаў аб’екта, а таксама для фіксацыі асобных фаз руху.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эпіско́п
(гр. episkopos = які глядзіць на што-н.)
аптычны прыбор для праектавання на экран адлюстравання непразрыстых малюнкаў або прадметаў пры дапамозе адбітага ад іх святла.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)