Verbum

антыфрыкцы́йны

(ад анты- + фрыкцыйны)

які вызначаецца нізкім каэфіцыентам трэння (напр. такія матэрыялы, як бабіты, бронза).

антыфунгі́н

(ад анты- + лац. ftmgus = грыб)

рэчыва, якое перашкаджае развіццю грыбка ў драўляных дэталях збудаванняў.

антыхло́р

(ад анты- + хлор)

хімічнае злучэнне, трыясульфат натрыю, які здольны затрымліваць хлор; выкарыстоўваецца ў фатаграфіі.

анто́німы

(ад анты- + гр. onyma = імя)

лінгв. словы з процілеглым значэннем (напр. дабро — зло, вялікі — малы).

антывітамі́ны

(ад анты- + вітаміны)

хімічныя злучэнні, блізкія па будове да вітамінаў, але процілеглыя па біялагічным дзеянні.

антыпірэ́ны

(ад анты- + гр. руг = агонь)

рэчывы, якія надаюць драўніне, тканінам, пластмасам і іншым матэрыялам вогнетрываласць.

антытранспіра́нты

(ад анты- + транспірацыя)

рэчывы, якія выкарыстоўваюцца для апылення раслін, каб паменшыць выпарэнне лісцем вады (транспірацыю).

антытрыніта́рыі

(ад анты + лац. trinitas = тройца)

прыхільнікі хрысціянскіх плыней і сект, якія не прымаюць догмат Тройцы.

антанімі́я

(ад анты- + гр. onyma = імя)

лінгв. тып семантычных адносін лексічных адзінак, якія маюць процілеглае значэнне (антонімаў).

антыазана́нты

(ад анты- + азон)

хімічныя рэчывы, якія павышаюць устойлівасць гумы да разбурэння (растрэсквання) пад уздзеяннем атмасфернага азону.