дыверты́кул

(лац. diverticulum = дарога ўбок, адхіленне)

прыроджанае або набытае выпучванне сценкі полага або трубчастага органа (стрававода, кішэчніка, мачавога пузыра).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

anomalia

anomali|a

ж. анамалія, адхіленне; няправільнасць;

~a psychiczna — псіхічная анамалія;

wykazywać ~ę — праяўляць анамалію

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэвія́цыя ж

1. Deviatión [-vĭɑ-] f -, -en, Deviánz f -, -en, Ábweichung f -, -en;

2. Kómpassablenkung f -, -en (компаса); (адвод вады) Úmleitung f -; Derivatión f;

3. вайск (адхіленне снарадаў) Drállabweichung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dywagacja

dywagacj|a

ж. кніжн. часцей мн.~i — адхіленне ад тэмы; мнагаслоўе не па тэме; пустаслоўе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэрыва́тар

(ад лац. derivatio = адвядзенне, адхіленне)

прыстасаванне для пабудовы датычных і нармалей у асобных пунктах крывых; выкарыстоўваецца пры чарчэнні складаных геаметрычных фігур.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

wtręt

м.

1. ~u — украпванне; іншароднае цела;

2. ~u — устаўка; дадатак; адхіленне (ад тэмы);

3. уст. назола

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Áusschlag

m -(e)s, -schläge

1) вы́сыпка, сып

2) адхіле́нне (стрэлкі)

3) вы́нік

den ~ gében* — мець выраша́льнае значэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АДВО́Д у судаводстве, адхіленне суддзі (засядацеля) ад удзелу ў разглядзе пэўнай справы ў сувязі з яго асабістай зацікаўленасцю ў выніку справы або па інш. абставінах, якія выклікаюць сумненне ў непрадузятасці. Заканадаўства Рэспублікі Беларусь прадугледжвае таксама адвод пракурору, следчаму, асобе, якая вядзе дазнанне, сакратару суд. пасяджэння, эксперту, спецыялісту, перакладчыку, панятому, калі яны асабіста, прама ці ўскосна, зацікаўлены ў выніках справы. Правілы адводу садзейнічаюць усебаковаму, поўнаму і аб’ектыўнаму даследаванню акалічнасцяў справы і прыняццю правільнага рашэння.

І.І.Пацяружа.

т. 1, с. 100

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дыза́жыо

(іт. disaggio)

адхіленне ў бок зніжэння рыначнага курсу грашовых знакаў, вэксаляў і іншых каштоўных папер ад іх намінальнай вартасці (параўн. ажыо, лат 1).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пара-

(гр. para = каля, пры)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае знаходжанне побач, а таксама перамяшчэнне, адхіленне ад чаго-н., змену чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)