адраджэ́нне н.

1. Wíedergeburt f -; Wíederaufleben n -s; Ernéuerung f -, -en (аднаўленне);

нацыяна́льнае адраджэ́нне die nationále Wíedergeburt;

2. гіст.:

эпо́ха Адраджэ́ння die Renaissance [rənɛ´sã:s]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гістагене́з

(ад гіста- + -генез)

сукупнасць працэсаў, якія забяспечваюць узнікненне, існаванне і аднаўленне тканак жывёльных арганізмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэкультыва́цыя

(ад рэ- + культывацыя)

1) вяртанне чаго-н. да культурнага стану;

2) аднаўленне ўрадлівасці глебы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пага́нства, ‑а, н.

Разм.

1. Нешта вельмі дрэннае. Не, браце, у гэтакім паганстве Я ўдзелу не прыму, вядома. Мардабой І сам не падтрымаю я ніколі, Ды і табе скандаліць не дазволю. Корбан.

2. Уст. Язычніцтва. [У вызначэнні вялікадня] з хрысціянствам сутыкнуліся рэшткі паганства, вера ў аднаўленне вясновай сілы бога-сонца. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wíederaufstieg

m -(e)s, -e но́вы пад’ём, аднаўле́нне (гаспадаркі і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэнатураліза́цыя

(ад рэ- + натуралізацыя)

аднаўленне ў правах грамадзянства асоб, што па якой-н. прычыне страцілі іх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эжэ́кцыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Працэс змешвання двух якіх‑н. асяроддзяў (вады і пяску, пары і вады і інш.), пры якім адно асяроддзе, будучы пад ціскам, уздзейнічае на другое і, цягнучы за сабой, выштурхвае яго ў неабходным напрамку.

2. Штучнае аднаўленне напору вады ў перыяд паводкі для нармальнай работы турбін.

[Фр. éjection.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rally​1 [ˈræli] n.

1. збор, сход; мі́тынг (масавы); з’езд;

a peace rally мі́тынг у падтры́мку мі́ру;

Nazi rallies фашы́сцкія збо́рышчы

2. BrE, sport ра́лі, аўтара́лі

3. аднаўле́нне сіл

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рынапла́стыка

(ад гр. rhis, -inos = нос + -пластыка)

аднаўленне носа або выпраўленне яго формы з дапамогай пластычнай хірургіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Reduktión

f -, -en

1) скарачэ́нне, рэду́кцыя

2) хім. аднаўле́нне

3) матэм. ператварэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)