resign

[rɪˈzaɪn]

v.i.

1) адмаўля́цца (ад паса́ды), ісьці́ ў адста́ўку

2) зрака́цца

The Member of Parliament resigned his seat — Дэпута́т зро́кся свайго́ ме́сца ў парля́мэнце

•

- resign oneself

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

expatriate

1. [eksˈpeɪtrieɪt]

v.t.

1) ссыла́ць на выгна́ньне, пазбаўля́ць грамадзя́нства

2) (oneself) адмаўля́цца ад грамадзя́нства свайго́ кра́ю

2. [eksˈpeɪtriət]

adj.

выгна́нскі, эмігра́нцкі

3.

n.

выгна́ньнік, эмігра́нт -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

widerrúfen

* vt

1) адмяня́ць, скасо́ўваць

2) абвярга́ць (што-н.); адмаўля́цца (ад чаго-н.)

die Beléidigung ~ — папрасі́ць прабачэ́ння за абра́зу [знява́гу]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

odżegnywać się

незак. [od-żegnywać się]

1. kogo/co адмаўляцца; адракацца; адхрышчвацца ад каго/чаго;

2. уст. адрабляцца; пазбаўляцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

abdykować

abdykowa|ć

незак. адракацца (адмаўляцца) ад трона, ад улады;

król ~ł — кароль адмовіўся ад трона (сышоў з трона)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

repulse

[rɪˈpʌls]

1.

v.t.

1) адбіва́ць, адганя́ць

2) адмаўля́цца прыня́ць, адкіда́ць

to repulse the plan — адкі́нуць плян

2.

n.

1) адпо́р -у m.

2) адмо́ва f., адкіда́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áblehnen

vt

1) адмаўля́цца (ад чаго-н.); адхіля́ць (што-н.)

éinen Áuftrag ~ — адхілі́ць зака́з

2) юрыд. адво́дзіць (абвінавачванне, суддзю, сведак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

quit [kwɪt] v. infml

1. пакіда́ць, кіда́ць;

quit one’s family кі́нуць сям’ю́;

quit the place перасялі́цца ў і́ншае ме́сца

2. кіда́ць, канча́ць, спыня́ць;

quit smoking кі́нуць куры́ць;

quit school кі́нуць шко́лу

3. спыня́ць спро́бы; адмаўля́цца ад спро́бы зрабі́ць (што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unterlássen

* vt не рабі́ць (чаго-н.), адмаўля́цца (ад чаго-н.), не выкарысто́ўваць

nicht ~ etw. zu tun — не праміну́ць што-н. зрабі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábstehen

* vi (h, s)

1) быць на адле́гласці

2) тырча́ць (пра вушы)

3) адсто́йвацца (пра вадкасць)

4) адмаўля́цца (ад чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)