Verbum

ідэнтыфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., каго-што (кніжн.).

Устанавіць (устанаўліваць) супадзенне, ідэнтычнасць.

І. асобу.

|| наз. ідэнтыфіка́цыя, -і, ж.

|| прым. ідэнтыфікацы́йны, -ая, -ае.

ідэо́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Прыхільнік, абаронца ідэалогіі якога-н. грамадскага класа, грамадска-палітычнага ладу, кірунку.

ідэ́я, -і, мн. -і, ідэ́й, ж.

1. Паняцце, уяўленне, якое адлюстроўвае рэчаіснасць у свядомасці чалавека і выражае яго адносіны да навакольнага свету; уяўны вобраз чаго-н.

Патрыятычныя ідэі.

Ідэі дабра і справядлівасці.

2. Асноўная, галоўная думка твора, якая вызначае яго змест.

І. рамана.

3. Думка, задума, план.

Падаць ідэю.

|| памянш., разм. ідэ́йка, -і, ДМ ідэ́йцы, мн. -і, ідэ́ек, ж. (да 1 знач.).

іе́на, -ы, мн. -ы, іён, ж.

Грашовая адзінка Японіі.

іерадыя́кан, -а, мн. -ы, -аў м.

Манах у сане дыякана.

іерамана́х, -а, мн. -і, -аў, м.

Манах у сане святара.

іера́рх, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая адносіцца да вышэйшай царкоўнай іерархіі; епіскап.

іера́рхія, -і, ж. (кніжн.).

Парадак падпарадкавання ніжэйшых (чыноў, званняў і пад.) вышэйшым па строга вызначаных ступенях.

|| прым. іерархі́чны, -ая, -ае.

Іерархічная лесвіца (ступені падпарадкавання).

іеро́гліф, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Знак у сістэме ідэаграфічнага пісьма.

2. перан., толькі мн. Пра незразумелае пісьмо, неразборлівы почырк.

|| прым. іерагліфі́чны, -ая, -ае.

Іерагліфічнае пісьмо.

іерыхо́нскі, -ая, -ае.

У выразе: іерыхонская труба — пра вельмі гучны голас.