sprzedawczyk

м. пагард. здраднік; прадажнік; прадажны чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pryncypialny

кніжн. прынцыповы;

pryncypialny człowiek — прынцыповы чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wzrokowiec

м. чалавек з пераважна зрокавай памяццю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zadufek

м. разм. саманадзейны чалавек; ганарлівец; задавака

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

flejtuch

м. разм. пагард. неахайны чалавек; неахайнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

суб’ект назоўнік | мужчынскі род

  1. У філасофіі: чалавек, які пазнае свет і супрацьстаіць яму як аб’екту пазнання.

  2. Чалавек як носьбіт якіх-н. уласцівасцей (кніжнае).

    • С. права (фізічная або юрыдычная асоба як носьбіт юрыдычных правоў і абавязкаў; спецыяльны тэрмін).

  3. Наогул чалавек (звычайна з адмоўнымі рысамі; размоўнае).

    • Хадзіў тут нейкі падазроны с.

  4. У логіцы: прадмет суджэння.

  5. У граматыцы: семантычная катэгорыя са значэннем выканаўцы дзеяння або носьбіта стану.

|| прыметнік: суб’ектны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

краі́на

1. Радзіма, месца, дзе чалавек нарадзіўся і жыве (Кам.).

2. Дзяржава, вобласць (Нас.).

3. Край, ускраіна (Крыч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

billposter

[ˈbɪl,poʊstər]

n.

чалаве́к, які́ раскле́йвае афі́шы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

bootlegger

[ˈbu:tlegər]

n.

чалаве́к, які́ го́ніць самаго́нку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

good sailor

чалаве́к, непада́тлівы марско́й хваро́бе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)