арты́кль

(фр. article, ад лац. articulus = член, раздзел)

службовае слова, якое дадаецца ў некаторых мовах да назоўніка для адрознення яго роду, пэўнасці ці няпэўнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бюракро́нім

[ад бюракр(атыя) + гр. onyma = імя]

слова або выраз, якія часта ўжываюцца сродкамі масавай інфармацыі і з’яўляюцца адлюстраваннем унітарнага мыслення і беднасці мовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вы́рваться сов.

1. вы́рвацца;

вы́рваться из рук вы́рвацца з рук;

вы́рваться из окруже́ния вы́рвацца з акружэ́ння;

вы́рвалось сло́во вы́рвалася сло́ва;

2. (оторваться) вы́драцца, мног. павыдзіра́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пераста́віць несов., в разн. знач. переста́вить;

п. мэ́блю — переста́вить ме́бель;

п. сло́вы ў ска́зе — переста́вить слова́ в предложе́нии;

п. ха́ту — переста́вить избу́;

п. нагу́ — переста́вить но́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

разра́дка ж., в разн. знач. разря́дка;

р. акумуля́тараў — разря́дка аккумуля́торов;

р. ў міжнаро́дных адно́сінах — разря́дка в междунаро́дных отноше́ниях;

набра́ць сло́ва ў ~ку — набра́ть сло́во в разря́дку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Schímpfwort

n -es, -e i -wörter непрысто́йнае [брды́кае] сло́ва, ла́янка

j-n mit ~worten belégen — абла́яць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Zúngenspitze

f -, -n ко́нчык языка́

das Wort schwebt mir auf der ~ — сло́ва кру́ціцца ў мяне́ на языку́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

głos, ~u

м.

1. голас;

na głos — уголас; голасна; моцна; гучна;

zedrzeć głos — сарваць голас;

podnosić (podnieść) głos — павышаць (павысіць) голас;

głos sumienia перан. голас сумлення;

głos krwi перан. а) голас крыві; інстынкт;

голас (покліч) роду;

daj głos! — голас! (каманда сабаку);

2. муз. голас; партыя;

pierwszy (drugi) głos — першы (другі) голас;

śpiewać na ~y — спяваць шматгалоссем;

3. голас; права гаварыць; слова;

zabrać głos — узяць слова;

dać głos — даць слова;

pozbawić ~u — пазбавіць слова;

głos doradczy — дарадчы голас;

głos decydujący — вырашальны голас;

oddać głos (na kogo) — аддаць свой голас (за каго); прагаласаваць (за каго);

mieć głos — а) мець слова; гаварыць; выказвацца;

мець права голасу;

głos ma ... — слова мае ... (формула пры абвяшчэнні выступоўцы);

głos słychać, osoby nie widać — кату па пяту; ад зямлі не адрос (звычайна пра дзяцей);

głos wołającego na puszczy — марны лямант у пустыні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

up​4 [ʌp] v. infml

1. падыма́ць, уздыма́ць; павялі́чваць;

They upped the prices. Яны павысілі цэны.

2. усхо́плівацца, уско́кваць, падско́кваць;

She upped and left without a word. Яна ўсхапілася і выйшла без аніводнага слова.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

захаце́ць, ‑хачу, ‑хочаш, ‑хоча; зак., чаго і з інф.

Адчуць ахвоту да чаго‑н.; пажадаць. — Мяне ніхто не можа прымусіць, калі я гэтага не захачу сам, — чаканячы кожнае слова, прамовіў Ваханаў. Колас. Так расхвалілі гэту кнігу, што я захацеў пачытаць яе. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)