Verbum

анлайнавы слоўнік

raze [reɪz] v.

1. разбура́ць ушчэ́нт; зно́сіць;

raze to the ground сце́рці з зямлі́;

The city was razed by the earthquake. Горад быў ушчэнт разбураны землетрасеннем.

2. выкрэ́сліваць, сціра́ць, згла́джваць;

raze out a word сце́рці або́ закрэ́сліць сло́ва;

raze from memory сце́рці з па́мяці;

raze from mind вы́кінуць з галавы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыбі́ць

1. ánschlagen* vt; ánnageln vt (цвікамі); níederschlagen* аддз. vt (да зямлі); verhágeln vt (градам); ans Úfer spülen (да берага);

2. (пабіць) schlágen* vt, prügeln vt; éine Tracht Prügel gében* [verábreichen] (каго-н. D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

цяга́цца

1. (валачыцца па зямлі) sich schléppen;

2. разм. (заляцацца да каго-н.) den Hof máchen (D);

3. (шмат разоў хадзіць, ездзіць куды-н.) sich herúmtreiben*;

4. (спаборнічаць) sich méssen*, wétteifern неаддз. vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шту́чна прысл., шту́чны^I (ненатуральны) künstlich, Kunst-, Ersátz-; náchgemacht, falsch;

шту́чныя ткані́ны Kúnststoffe pl;

шту́чныя зу́бы fálsche Zähne;

шту́чны лёд Kúnsteis n -es;

шту́чны спадаро́жнік Зямлі́ künstlicher Érdsatellit;

шту́чнае дыха́нне мед. künstliche Beátmung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

połać

ж.

1. прастора, палоса;

wielka połać ziemi — вялікая палоса зямлі;

2. рад (дамоў);

cała połać domów się wali — развальваецца цэлы рад дамоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zmieść

зак.

1. змесці;

zmieść kurz ze stołu — змесці пыл са стала;

2. змесці, знесці;

zmieść z powierzchni ziemi — знесці з паверхні зямлі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ву́гріў ’сонечная, захаваная ад ветру мясціна, дзе добра грэе сонца’ (З нар. сл.). Рус. угрева ’ўчастак зямлі, які лепш награваецца сонцам дзякуючы схілу ў паўднёвы бок’, укр. вигріви ’месца, дзе грэе сонца’, чэш. výhřev ’ціхае месца, дзе добра грэе сонца’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад уграваць (гл. грэць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́дзел ’доля, часць’ (БРС, КТС); ’участак’ (Грыг.); ’выдзяленне пад мерку ці вагу’ (КЭС, лаг.). Рус. вы́дел ’выдзяленне долі, часці’, дыял. вы́делок ’клін або паласа зямлі, выдзеленая пад ворыва’, ст.-рус. выдѣлъ ’доля, часць’, укр. ви́діл, польск. wydział і г. д. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад вы́дзеліць (гл. дзяліць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Перс, беласт. перс, перса, бере ’адрэзак зямлі шырэй загона’ (Смул.), які ўключае як ’разору’, так і ’насып’. Абрэмбска–Яблонска (Зб. Аванесаву, 200–204) выводзіць беласт. словы з літ. pra‑peršis ’праталіна’, pra‑perša, рг драг šis, pra‑parśa ^замёрзлае месца ў рацэ ці моры’. Параўн. перець} (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пішчы́, пішчыкі ’аер, Acorus calamus L.’ (ганц., пруж., ЛА, 1; свісл., Шатал.). Відаць, да пішч ₂ (гл.): расліна вылазіць з зямлі ў выглядзе завостранай трубкі < прасл. *ріха/і. Параўн. таксама пішчыкі (гл.). Не выключана сувязь з пішчаць (гл.), бо з ніжніх канцоў лістоў аеру дзеці робяць пішчыкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)