дэгаза́тар
(ад дэ- + газ)
1) апарат для дэгазацыі;
2)
3) той, хто робіць дэгазацыю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дэгаза́тар
(ад дэ- + газ)
1) апарат для дэгазацыі;
2)
3) той, хто робіць дэгазацыю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
карбані́т
(ад
выбуховае
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
карбару́нд
[ад карба- + (ка)рунд]
злучэнне крэмнію з вугляродам, цвёрдае крышталічнае
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кераці́н
(ад
бялковае
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кіт2
(
вязкае
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мале́кула
(
самая дробная часцінка
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
меліто́за
(ад
цукрыстае
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
перламу́тр
(
цвёрдае
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
піраксілі́н
(ад піра- +
выбуховае
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
піралі́т
(ад піра- + -літ)
гіпатэтычнае
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)