бяспу́ціца Вельмі дрэнная дарога; нягода (Слаўг., Чашн. Касп.). Тое ж бяспу́цце, бяспу́цціна, бе́здараж, бездарожжа (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

мікрафі́льм, ‑а, м.

Вельмі паменшаны тэкст або малюнак, змешчаны на звычайнай ці спецыяльнай кінафотаплёнцы.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і фільм.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́ні-мо́да, ‑ы, ДМ міні-модзе, ж.

Мода на вельмі кароткае жаночае адзенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навадні́цца, ‑ніцца; зак.

Запоўніцца вельмі вялікай колькасцю каго‑, чаго‑н. Рынак навадніўся іншаземнымі таварамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

першагатунко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да першага гатунку. Першагатунковая мука. // Вельмі добры, высакаякасны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапла́каць, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; зак.

Плакаць некаторы час.

•••

Праплакаць вочы — вельмі многа, доўга плакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагарчы́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Зрабіць вельмі горкім, перабавіўшы ў страву горкай прыправы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перано́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перанасіць.

•••

Ношаны і пераношаны — вельмі стары, зношаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблі́пка, ‑і, ж.

У выразе: у абліпку — вельмі шчыльна прылягаючы да цела (пра вопратку).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кару́нд, ‑у, М ‑дзе, м.

Вельмі цвёрды мінерал, разнавіднасцямі якога з’яўляюцца рубін, тапаз, сапфір.

[Ням. Korund.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)