амафо́нія

(гр. homophonia)

шматгалосы музычны твор, у якім асноўную мелодыю выконвае толькі адзін голас, а астатнія гучаць як акампанемент.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

афанізі́я

(ад гр. aphanizo = знікаю)

адзін з тыпаў знікнення органаў на працягу індывідуальнага развіцця арганізма, напр. зубоў у сцерлядзі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гірадо́н

(н.-лац. gyrodon)

шапкавы базідыяльны грыб сям. балетавых, які расце на глебе ў лясах; адзін з відаў — падалешнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гірапо́р

(н.-лац. gyroporus)

шапкавы базідыяльны грыб сям. балетавых, які расце на глебе ў лясах; адзін з відаў — сіняк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мане́р

(польск. manier < ням. Manier, ад фр. manière)

спосаб дзеяння, лад, узор (напр. падабраць што-н. на адзін м.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

маржыналі́зм

(ад фр. marginal — гранічны)

адзін з метадалагічных прынцыпаў палітэканоміі, заснаваны на выкарыстанні гранічных велічынь пры аналізе эканамічных з’яў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

монаметалі́зм

(ад мона- + метал)

грашовая сістэма, пры якой у аснову грашовага абарачэння пакладзены адзін валютны метал (золата або срэбра).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пак​1

(ням. Pack, ад гал. pak)

стос прадметаў, якія ляжаць адзін на другім (напр. п. газет, п. тавару).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

полігібры́д

(ад полі- + гібрыд)

гібрыд, атрыманы ад скрыжоўвання арганізмаў, якія адрозніваюцца адначасова адзін ад аднаго многімі прыкметамі (параўн. монагібрыд).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

со́ла-вэ́ксаль

(ад іт. solo = адзін, адзіны + вэксаль)

звычайны вэксаль з подпісам адной асобы, якая намерваецца ажыццявіць плацёж плацеж.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)