Ро́біць ’працаваць, рабіць’ (Нас., Бяльк., Жд. 2, Сцяшк.; міёр., З нар. сл.; Байк. і Некр.; віц., валож., іўеў., лун., калінк., ЛА, 2) ро́біць сена ’касіць сена’ (калінк., ЛА, 1), ст.-бел. робити. Да рабі́ць (гл.) у выніку абагульнення асабовых формаў (ро́біш, ро́біць, ро́бім і інш.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ке́пкаць ’нешта неахайна змешваць’ (КЭС, лаг., Др.-Падб.). Рабіць штосьці, як кеп (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мытава́ць ’спрабаваць, прымушаць, рабіць што-небудзь’ (Кос.). Да мыта (> ⁺мытаваць ’прымушаць плаціць мыта’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абша́міць ’зрабіць што-небудзь употай, хутка’ (Бяльк.) да шамаць (гл.) ’рабіць шорах, шастаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пісава́цьрабіць рогамі пісагі (аб карове)’ (Янк. 3.). Звязана з наступным словам (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ущербля́ть несов., книжн.

1. (наносить кому-л. ущерб, урон) рабі́ць шко́ду (уро́н, стра́ту);

2. перен. (стеснять, обижать) прыціска́ць, прыгнята́ць; кры́ўдзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

target2 [ˈtɑ:gɪt] v. (at/on) рабі́ць каго́-н. мішэ́нню (крытыкі, кпінаў і да т. п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unashamed [ˌʌnəˈʃeɪmd] adj. бессаро́мны, наха́бны; несумле́нны;

be unashamed of doing smth. не саро́мецца рабі́ць што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unconscionable [ʌnˈkɒnʃənəbl] adj. fml празме́рны;

take an unconscionable time doing smth. рабі́ць што-н. зана́дта до́ўга

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rebuke2 [rɪˈbju:k] v. fml

1. (for) папрака́ць, дакара́ць, вінава́ціць

2. рабі́ць вымо́ву/заўва́гу; дава́ць наганя́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)