паскака́ць, ‑скачу, ‑скачаш, ‑скача; зак.
1. Скачучы, пачаць перамяшчацца. «Ну і не трэба!» — сказаў сабе ў думках Лёнік і паскакаў па прыступках уніз. Васілёнак. Заяц, пастаяўшы крыху на задніх лапках, паскакаў далей у лес. Скрыпка.
2. Хутка памчацца (на кані або пра каня). Максім асядлаў невялічкага мышастага коніка і паскакаў у Карпілаўку. Грахоўскі. Як заварушыўся Іван — конь спудзіўся і паскакаў назад у млын. Колас.
3. Скакаць некаторы час. Паскакалі [дзеці] трохі на адной назе, а потым Міхась сказаў, што больш не хоча. Брыль. Доўга прыйшлося [рабочым] паскакаць, пакуль лісце пусціла сок. Маўр. Знаходзіліся аматары паскакаць, .. пары кружыліся паволі ў .. вальсах альбо шалёна круціліся ў апошніх людных танцах. Лынькоў.
•••
Ты ў мяне паскачаш (ён у мяне паскача і г. д.) — ужываецца як пагроза пакараць, адпомсціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прети́ть несов.
1. уст. забараня́ць (што), перашкаджа́ць (чаму);
2. (кому, чему) быць агі́дным, га́дзіць (каго, што); адваро́чваць (каго, ад каго, ад чаго);
э́та рабо́та ему́ прети́т гэ́та рабо́та яму́ агі́дная;
мне прети́т безл. мне га́дка (агі́дна), мяне́ га́дзіць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
пове́ять сов.
1. (о ветре — начать веять) паве́яць; (начать дуть) падзьму́ць;
пове́ял тёплый ветеро́к паве́яў (падзьму́ў) цёплы ве́трык;
2. (машиной) паарфава́ць; (ручным способом) паве́яць;
3. перен., безл. паве́яць;
на меня́ вдруг пове́яло де́тством на мяне́ ра́птам паве́яла дзяці́нствам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
отста́ть сов., в разн. знач. адста́ць, мног. паадстава́ць;
отста́ть от свои́х спу́тников адста́ць ад сваі́х спадаро́жнікаў;
отста́ть в успе́хах адста́ць у по́спехах;
часы отста́ли гадзі́ннік адста́ў;
обо́и отста́ли шпале́ры адста́лі;
отста́нь от меня́! адста́нь (адчапі́ся, адкасні́ся) ад мяне!;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ухвати́ть сов., прям., перен. ухапі́ць, схапі́ць; (уловить — ещё) злаві́ць, улаві́ць;
он ухвати́л меня́ за́ руку ён ухапі́ў (схапі́ў) мяне́ за руку́;
мы сра́зу же ухвати́ли его́ мысль перен., разг. мы адра́зу ж. ухапі́лі (схапі́лі, злаві́лі, улаві́лі) яго́ ду́мку;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
máßgebend, máßgeblich
1.
a вызнача́льны, выраша́льны, аўтарытэ́тны, кампетэ́нтны
er ist für mich nicht ~ — ён для мяне́ не аўтарытэ́т
2.
adv у зна́чнай ступе́ні
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verárgen
vt (j-m) паста́віць у віну́ (каму-н.), абвінава́ціць (каго-н.)
das kann mir níemand ~ — за гэ́та мяне́ ніхто́ не мо́жа папракну́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
éinreden
1.
vt угаво́рваць, перако́нваць
das lásse ich mir nicht ~ — дарэ́мна мяне́ хо́чуць у гэ́тым перакана́ць
2.
vi (auf a) угаво́рваць (каго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Kúmmer
m -s го́ра, сму́так, журба́
aus ~ — з го́ра
j-m ~ beréiten [máchen, verúrsachen] — засмуча́ць каго́-н.
das macht mir wénig ~ — гэ́та мяне́ ма́ла турбу́е
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
schmérzen
vi, vt бале́ць, прыно́сіць боль, рабі́ць балю́ча
mir [mich] schmerzt der Kopf — у мяне́ балі́ць галава́
es schmerzt mich, dass… — мне балю́ча [го́рка], што…
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)