miazga

miazg|a

ж.

1. мязга; мякаць;

~a drzewna — папяровая маса;

2. бат. камбій;

~a zębowa анат. пульпа;

zbić na ~ę — збіць на горкі яблык (на порхаўку)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

korona

ж.

1. карона;

korona cesarska — царская карона;

korona cierniowa — цярновы вянец;

2. бат. карона; крона;

3. перан. гіст. каралеўства;

4. крона (манета);

5. каронка (на зубе)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ко́стачка ж

1. kliner Knchen, Knöchelchen n -s, -; kline Gräte (рыбіна);

2. бат (плода) Kern m -(e)s, -e, Stein m -(e)s, -e;

вы́няць [даста́ць] ко́стачкі entkrnen vt;

перамыва́ць каму-н ко́стачкі разм j-n drchhecheln;

разбіра́ць што-н па ко́стачках etwas genuest erörtern [besprchen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ску́рка ж

1. (футра) Fell n -(e)s, -e, Fllchen n -s, -;

2. спец (наждачная) Schmrgelzeug n -(e)s, Schmrgelpapier n -s, -e; Glspapier n (шкляная);

3. (плеўка) Häutchen n -s, -;

4. бат (абалонка пладоў) Schle f -, -n; Hülle f -, -n, Plle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

laur, ~u

м.

1. бат. лаўр (Laurus L.);

2. лаўры; лаўровы вянок;

laur zagrobowy — пасмяротныя лаўры; пасмяротная слава;

spocząć na ~ach — спачыць на лаўрах;

zbierać ~y — пажынаць лаўры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kielich

м.

1. бакал, келіх, чара, чаша;

kielich mszalny — чара;

wznieść kielich — падняць бакал;

kielich goryczy перан. чара горычы;

2. бат. чашачка, падвяночак;

działka ~a — чашалісцік; падвяночкавы лісток

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

działka

ж.

1. дзялянка, участак;

działka budowlana — будаўнічая пляцоўка; будаўнічы ўчастак;

działka gruntu — зямельны ўчастак, зямельная дзялянка; дзялка;

2. разм. дача;

3. бат. пялёстак;

4. дзяленне (на шкале)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

korzeń

korze|ń

м.

1. корань;

~ń przybyszowy бат. корань адвентыўны;

puścić ~nie — пусціць карэнні;

wyrwać co z ~niami — вырваць (знішчыць) што з каранямі;

2. ~nie мн. прыправы, карэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

znamię

znami|ę

н.

1. знак; прызнак; адбітак; адзнака;

~ę czasu — адзнака часу;

~ona zmęczenia — прыметы стомы;

2. ~ę (przyrodzone) — радзімка;

3. бат. рыльца (песціка);

~ę Kaina — пячатка Каіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пух м

1. Dunen pl, Flaum m -(e)s;

гага́чы пух iderdaunen pl;

казі́ны пух Zegenwolle f -; Zegenflaum m;

вярблю́джы пух Kamlhaar n -(e)s;

2. бат Flaum m -(e)s;

ні пуху, ні пе́р’я разм Hals- und Binbruch!;

разбі́ць у пух і пе́р’е kurz und klein schlgen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)