грызня́, ‑і, ж.

1. Барацьба, кусанне адзін аднаго зубамі (у жывёл). Грызня сабак.

2. перан. Сварка, спрэчка. Грызуцца не толькі Верамейчыкі. Рэдка ў якой хаце няма грызні. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухру́чны, ‑ая, ‑ае.

1. З дзвюма ручкамі. Двухручная піла.

2. Прызначаны для карыстання абедзвюма рукамі адначасова. Адзін з мужыкоў ледзь варочаў абедзвюма рукамі радавую святыню — двухручны меч. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаво́р, ‑у, м.

У выразе: (сеяць) у аднавор — пра сяўбу на полі, узараным адзін раз. Азіміну сяк-так абсеялі, дзе ў аднавор, а дзе і па бульбянішчы. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віто́к, ‑тка, м.

1. Адзін абарот спіралі. Віток спружыны. // Тое, што навіта ў выглядзе спіралі. Віток абмоткі.

2. Поўны абарот вакол чаго‑н. Віток касмічнага карабля вакол Зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

п’янава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі, злёгку п’яны. Поруч з намі селі па адзін бок дзядзька Пракоп з Анастассяй Паўлаўнай, па другі — бацька і Усцім Пачосак, ужо трошкі п’янаваты. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзерві́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Салдат рэзерву, запасу. Адзін вярнуўся назад у гміну па сумку, у якой ляжаў загад аб прызыве ў армію ўсіх рэзервістаў-салдат запасу. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохку́тнік, ‑а, м.

Разм. Тое, што і чатырохвугольнік. Углядаешся і бачым, як па простай лініі перад намі, сапраўды ступенямі лесвіцы адзін, над другім чарнеюць чатырохкутнікі шлюзавых варот. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарга́

(цюрк. ćarga)

1) пэўны парадак у следаванні, руху чаго-н.;

2) месца ў парадку следавання;

3) адзін з участкаў будоўлі, якая ўводзіцца ў строй па частках;

4) група людзей, якія стаяць адзін за адным для атрымання чаго-н.;

5) рад выстралаў з кулямёта, аўтамата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

коло́дка ж.

1. в разн. знач. кало́дка, -кі ж.;

2. сапожн. капы́л, -ла́ м.;

3. (в граблях) стаўпе́ц, -пца́ м.;

◊

все на одну́ коло́дку усе́ на адзі́н капы́л.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адэназінмонафасфа́т

(ад адэназін + мона- + фасфат)

нуклеатыд, адзін з важнейшых біяхімічных рэгулятараў, які ўдзельнічае ў малекулярных механізмах дзеяння многіх гармонаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)