Verbum

неадлу́чны, -ая, -ае.

1. Які пастаянна знаходзіцца пры кім-, чым-н.

Н. спадарожнік.

2. Такі, у час якога нікуды не адлучаюцца.

Неадлучнае дзяжурства.

|| наз. неадлу́чнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

нумара́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Апарат для нумаравання (аблігацый, білетаў, квітанцый і пад.).

2. Прыстасаванне пры электрычным званку, якое паказвае нумары месц, адкуль перадаецца званок (напр., у гасцініцы).

зашпілі́ць, -ілю́, -і́ліш, -і́ліць; -і́лены; зак., што.

Злучыць, змацаваць (краі адзення і пад.) пры дапамозе шпілек, кнопак або гузікаў, якія прасоўваюцца ў петлі.

З. пінжак.

|| незак. зашпі́льваць, -аю, -аеш, -ае.

глі́сер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пласкадоннае быстраходнае маторнае судна, якое пры вялікай хуткасці лёгка слізгаціць па воднай паверхні і дае малую асадку (у 2 знач.).

|| прым. глі́серны, -ая, -ае.

грануля́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Раздрабненне, наданне рэчыву зярністай формы.

2. Новая злучальная тканка на месцы ран пры іх загойванні.

3. Бачная зярністасць паверхневага слоя Сонца.

|| прым. грануляцы́йны, -ая, -ае.

дапасава́нне, -я, н. (спец.).

Від падпарадкавальнай сінтаксічнай сувязі, пры якой залежнае слова ставіцца ў тых жа граматычных формах, у якіх стаіць галоўнае слова, напр.: новы дом, цікавая кніга, беларускі народ.

аўтаматы́чны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца аўтаматам або ажыццяўляецца пры дапамозе аўтамата (у 1 знач.).

А. тормаз.

Дзверы зачыняюцца аўтаматычна (прысл.).

2. Механічны, міжвольны.

Аўтаматычныя рухі.

|| наз. аўтаматы́чнасць, -і, ж.

бланк, -а, мн. -і, -аў, м.

Ліст паперы з друкаваным загалоўкам установы, прадпрыемства або з часткова надрукаваным тэкстам, астатняя частка якога запаўняецца пры неабходнасці.

Тэлеграфны б.

|| прым. бла́нкавы, -ая, -ае.