Verbum

отаскапі́я, ‑і, ж.

Спец. Метад даследавання вуха пры дапамозе атаскопа.

[Ад грэч. ús, ōtós — вуха і skopéō — гляджу.]

прыку́с, ‑у, м.

Становішча зубоў пры стуленых сківіцах. Правільны прыкус.

прыпасяўны́, ‑ая, ‑ое.

Які праводзіцца пры сяўбе. Прыпасяўное ўнясенне ўгнаенняў.

пе́сцікавы, ‑ая, ‑ае.

Які размнажаецца пры дапамозе песцікаў і тычынак.

праарфава́цца, ‑фуецца; зак.

Ачысціцца пры арфаванні ад мякіны і смецця.

права́р, ‑у, м.

Спец. Ступень, глыбіня праварвання шва (пры зварцы).

ачо́скі, ‑аў; адз. няма.

Рэшткі, адходы пры часанні. Ільняныя ачоскі.

аблічы́цца, ‑лічуся, ‑лічышся, ‑лічыцца; зак.

Памыліцца пры падліку; дрэнна палічыць.

іў, выкл.

Ужываецца гукапераймальна для перадачы голасу каня пры брыканні.

вы́часкі, ‑аў; адз. няма.

Адходы пры часанні. Вычаскі з лёну.