kurz

1.

a каро́ткі

in ~en Wórten — сці́сла

~e Schrítte — дро́бныя кро́кі

2) каро́ткі, нядо́ўгі, кароткачасо́вы, кароткатэрміно́вы

in [nach] ~er Zeit — неўзаба́ве, ху́тка

◊ éinen ~en Prozéss máchen — распра́віцца, расквіта́цца

2.

adv ко́ратка

~ und bündig — ко́ратка і я́сна

über ~ óder lang — ра́на ці по́зна

~ nach vier Uhr — у пача́тку пя́тай (гадзі́ны)

er kommt mit dem Geld zu ~ — яму́ не хапа́е гро́шай

j-n ~ hálten* — разм. не дава́ць во́лі каму́-н., абмяжо́ўваць каго́-н.

~ tréten* — ісці́ мале́нькімі кро́камі; дзе́йнічаць асцяро́жна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Réde

f -, -n

1) мо́ва, размо́ва;

wovón ist die ~? пра што гаво́рка?;

es ist nicht der ~ wert аб гэ́тым не ва́рта гавары́ць;

es verschlúg ihm die ~ перан. у яго́ адняло́ яздк

2) прамо́ва, дакла́д;

eine ~ hálten* выступа́ць з прамо́вай;

j-m in die ~ fállen* перапыня́ць каго́-н.

3) адка́знасць;

j-m ~ (und Ántwort) stéhen* дава́ць каму́-н. тлумачэ́нні [рабі́ць справазда́чу];

j-n zur ~ stéllen прыця́гваць каго́-н. да адка́знасці

4) лінгв. мо́ва, мо́ўны стыль;

dirékte ~ про́стая мо́ва;

indirékte ~ уско́сная мо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каго-што.

1. Прымушаць рухацца, перамяшчацца шматразова або ў розных напрамках (звычайна пра жывёлу). Ганяць коней у прыводзе. □ У гэтым месцы Нёман мелкі і шырокі. І ездзяць, і ходзяць, і жывёлу ганяюць уброд. Колас. Па гэтым гасцінцы панскія паліцыянты ганялі скаваную моладзь — барацьбітоў за свабоду народа. Брыль.

2. Перакідваць, перакочваць з месца на месца. Па двары ганяць кола аказалася нязручна, яно падскоквала на няроўным бруку і трапляла ў ямкі. Самуйлёнак. Вецер ганяў па вуліцах ашмоцце абпаленай па краях паперы. Савіцкі. // Суправаджаць, вадзіць што‑н., правячы, накіроўваючы. Яшчэ падпаскам бацькаўскі парог Янук пакінуў. У паноў служыў, Рыбачыў, Нёманам ганяў плыты. Танк.

3. Разм. Вадзіць (аўтамашыну, поезд і пад.) на вялікай хуткасці; увогуле вадзіць машыну, ездзіць на машыне. Хлапчукі ганялі па .. [асфальце] траскучыя самаробныя самакаты. «Звязда». Цэлы дзень .. [Анатоль] завіхаўся на будоўлі, кіраваў брыгадай.., ганяў у раён прычэпы па цэглу і шыфер. Шашкоў.

4. Разм. Даваць частыя даручэнні, пасылаць куды‑н. пад прымусам. Стары ляснічы .. Цаніў Міхала, як служаку: Ганяў усюды небараку, Як бы скаціну тую нему. Колас.

5. Праследаваць звера, ісці па яго слядах. Сабака добра ганяе зайцаў. □ [Кастусь] ганяў па лесе вавёрак, спорваў птушыныя гнёзды. Ваданосаў.

6. Прымушаць пакінуць якое‑н. месца; выганяць, праганяць. Ганяць з месца на месца. □ Сёння ёсць вестак у птушак нямала, Спаць вецер не даў ім, ганяў іх з-пад стрэх. Танк.

7. перан.; па чым. Разм. Задаваць многа пытанняў па розных раздзелах вучэбнай праграмы. На другі дзень Багаяўленскі выклікаў Кастуся і пачаў ганяць па граматыцы. С. Александровіч.

8. звычайна без дап. (у злучэнні са словамі «у поле», «на пасьбу» і пад.). Быць пастухом. Цэлае лета ганяў у поле.

9. безас. Разм. Быць, знаходзіцца дзе‑н. Дзе цябе ганяла?

10. Разм. Акучваць, абганяць (прапашныя культуры). Ганяць бульбу.

•••

Сабак ганяць — гультаяваць, лодарнічаць.

Толькі ваўкоў ганяць; хоць ваўкоў ганяй — пра вялікае пустое або халоднае памяшканне. Ім адным, старым, хоць ваўкоў ганяй — зусім пустая без дзіцяці хата. Васілевіч. Сцены былі яшчэ не патынкаваны.., і, як казала мачаха, зімой у хаце было — хоць ваўкоў ганяй. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verságen

1.

vt

1) адмаўля́ць (у чым-н.)

j-m den Wunsch ~ — адмо́віцца вы́канаць чыё-н. жада́нне

2) пазбаўля́ць, не дава́ць (чаго-н.)

j-m die Gelégenheit ~ — пазба́віць каго́-н. магчы́масці

das bleibt ihm verságt — гэ́та яму́ не да́дзена

3) абяца́ць (танец, руку і г.д.)

ich bin für mórgen schon verságt — мяне́ на за́ўтра ўжо́ запрасі́лі

2.

vi

1) адмаўля́ць, адмаўля́цца служы́ць (пра сілы і г.д.)

der Mótor verságte — мато́р адказа́ў

2) быць няздо́льным, не спраўля́цца

vor der Áufgabe ~ — не спра́віцца з зада́чай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прайсці́, прайду́, про́йдзеш, про́йдзе; прайшо́ў, -шла́, -ло́; прайдзі; про́йдзены; зак.

1. Ступаючы, едучы, перамясціцца па якім-н. месцы або да якога-н. месца.

П. па мосце. П. да варот. П. наперад.

Па рацэ прайшла баржа.

2. што. Пераадолець якую-н. адлегласць хадзьбой (а таксама пра некаторыя сродкі транспарту, пра пераадоленне дыстанцыі спартсменам).

П. некалькі крокаў. П. пехатой пятнаццаць кіламетраў.

За гадзіну поезд прайшоў 70 км.

Бягун добра прайшоў стаметроўку.

3. што. Перамяшчаючыся, накіроўваючыся куды-н., прамінуць, пакінуць ззаду.

П. сад або міма саду.

Задумаўшыся, п. сваю хату.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Распаўсюдзіцца (пра чуткі, весткі і пад.).

Прайшла чутка аб яго прыездзе.

5. перан., перад кім-чым, а таксама са словамі «ў думках», «ва ўяўленні» і пад.: мысленна ўзнікнуць, паўстаць ва ўяўленні.

У думках прайшло ўсё папярэдняе жыццё.

6. (1 і 2 ас. не ўжыв.). З’явіцца і знікнуць (пра ўсмешку, мімічны рух і пад.).

Па твары прайшла ажыўленая ўсмешка.

7. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра што-н. працяглае: пралегчы, працягнуцца.

Тут пройдзе чыгунка.

Нафтаправод «Дружба» прайшоў па Беларусі.

8. Выпасці (пра ападкі).

Зранку прайшоў дождж.

9. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Пра час, пра што-н., што было, працягвалася: мінуць, адысці.

Прайшло некалькі гадоў.

Крыўда прайшла.

Боль прайшоў.

10. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адбыцца, закончыцца з якім-н. вынікам.

Спектакль прайшоў з вялікім поспехам.

11. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пранікнуць цераз што-н. (пра тое, што рухаецца, перасоўваецца, цячэ).

Цвік прайшоў наскрозь.

Шафа прайшла ў дзверы.

Чарніла прайшло цераз паперу.

12. што. Распрацаваць, апрацаваць, рухаючыся ў пэўным напрамку.

П. вугальны пласт. П. адзін пракос.

13. што або праз што. Прасоўваючыся, дасягаючы чаго-н., падвергнуцца чаму-н., атрымаць прызнанне, зацвярджэнне.

Дакументы прайшлі цераз рэгістрацыю.

Праект прайшоў многа інстанцый.

14. у што або (з В мн.) у каго-што. Аказацца ў ліку прынятых, залічаных, зацверджаных.

П. ва ўніверсітэт па конкурсе.

15. што. Вывучыць, пазнаёміцца з чым-н. (разм.).

Вучні прайшлі буквар.

16. што. Выканаць якія-н. абавязкі, заданні, прызначэнні.

П. вайсковую службу.

П. курс лячэння.

◊

Прайсці ў жыццё — ажыццявіцца на справе.

|| незак. прахо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. прахо́джанне, -я, н. (да 1—3, 12, 13, 15 і 16 знач.) і прахо́д, -у, М -дзе, м. (да 1—3 знач.).

◊

Праходу не даваць каму (разм., неадабр.) — назойліва прыставаць з чым-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

bid

[bɪd]

bade, bid or bad, bidden or bid, bidding

1.

v.t.

1) зага́дваць, нака́зваць

Do as I bid you — Рабі́, як я табе́ нака́зваю

2) віта́ць, каза́ць

to bid good night — пажада́ць до́брае но́чы

His friends came to bid him good-bye — Яго́ныя сябры́ прыйшлі́ разьвіта́цца зь ім

3) (p.t. and p.p. of bid) прапано́ўваць

She bid five dollars for the table — Яна́ прапанава́ла пяць даля́раў за стол

4) аб’яўля́ць; абвяшча́ць

to bid defiance — абве́сьціць непаслухмя́нства, непадпра́дкавацца

5) запраша́ць

2.

v.i.

прапано́ўваць, дава́ць цану́

to bid at an auction — прапанава́ць цану́ на тарго́х

3.

n.

1) прапанава́ньне, зага́дваньне n.

2) прапанава́ная су́ма

3) зая́ўка, ста́ўка f. (у ка́ртах)

•

- bid for

- bid up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rest

I [rest]

1.

n.

1) сон сну m.; адпачы́нак -ку m.

a good night’s rest — спако́йны сон уначы́

to allow an hour for rest — даць адну́ гадзі́ну для адпачы́нку

2) супако́й -ю m., супакае́ньне n.

to give short rest from pain — нако́ратка супако́іць боль

3) супы́н -у m.

to bring car to rest — спыні́ць машы́ну

4) Mus. па́ўза f

5) сьмерць, магі́ла f.

2.

v.i.

1) спаць

Lie down and rest — Ляж і сьпі

2) адпачыва́ць

3) спыня́цца, затры́мвацца

4) дава́ць адпачы́ць, перадыхну́ць каму́

5) (against) абапіра́цца

The ladder rests against the wall — Драбі́на абапіра́ецца на сьцяну́

6) усклада́ць (надзе́ю на каго́)

7) ляжа́ць па́парам (пра зямлю́)

•

- be at rest

- lay to rest

II [rest]

n.

рэ́шта f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

shift

[ʃɪft]

1.

v.t.

1) перасо́ўваць (на і́ншае ме́сца); перадава́ць (друго́му); пераклада́ць (у другу́ю руку́); зьмяня́ць

He shifted the heavy bag from one hand to the other — Ён перакла́ў цяжкі́ мех з аднае́ рукі́ ў другу́ю

2) сьпі́хваць (адка́знасьць)

3) замяня́ць (дэкара́цыю на сцэ́не)

4) пазбаўля́цца

5) мяня́ць ху́ткасьць аўтамабі́ля

2.

v.i.

1) зьмяня́цца

The wind has shifted to the southeast — Ве́цер зьмяніўся на паўдзённа-ўсхо́дні

2) махлява́ць, рабі́ць змо́ву

3) спраўля́цца, дава́ць сабе́ ра́ды

3.

n.

1) зьме́на f.

night shift — начна́я зьме́на

2) зрух -у m., перамяшчэ́ньне n.

3) хі́трыка f., вы́крут, спо́саб -у m.

to try every shift — прабава́ць усі́х спо́сабаў

4) Geol. касо́е зрушэ́ньне

•

- make shift

- shift the blame

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

trust

[trʌst]

1.

n.

1) даве́р -у m.

2) спадзява́ньне n.

He puts trust in the future — Ён спадзяе́цца на бу́дучыню

3) трэст -у m.

a steel trust — сталёвы трэст

4) апе́ка f.

The will was left in my trust — Тэстамэ́нт быў адда́дзены пад маю́ апе́ку

5) падапе́чны -ага m.

6) крэды́т -у m.

2.

v.t.

1) давяра́ць

He is a man to be trusted — Ён чалаве́к, яко́му мо́жна давяра́ць

2) спадзява́цца, ве́рыць

3) дава́ць, прадава́ць напаве́р

The butcher will trust us for the meat — Мясьні́к дасьць нам мя́са напаве́р

3.

v.i.

давяра́цца, спадзява́цца

Trust in God — Спадзява́йся на Бо́га

4.

adj.

1) даве́рны

2) падапе́чны

a trust fund — падапе́чны фонд

•

- breach of trust

- in trust

- on trust

- trust to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

во́ля ж., в разн. знач. во́ля; (вольная жизнь — ещё) приво́лье ср.;

в. наро́да — зако́н — во́ля наро́да — зако́н;

у ва́шай во́лі — в ва́шей во́ле;

вы́йсці на во́лю — вы́йти на во́лю;

тут дзе́цям в. — тут де́тям приво́лье;

◊ во́льнаму в. — во́льному во́ля;

в. ва́ша — во́ля ва́ша;

дава́ць во́лю — (каму) дава́ть во́лю (кому); потака́ть (кому);

даць во́лю рука́м — дать во́лю рука́м;

жале́зная в. — желе́зная во́ля;

лю́дзі до́брай во́лі — лю́ди до́брой во́ли;

на во́лю лёсу — на во́лю ро́ка; на произво́л судьбы́;

даць во́лю сляза́м — дать во́лю слеза́м;

даць во́лю сваі́м пачу́ццям — дать во́лю свои́м чу́вствам;

твая́ (яго́ і г.д.) до́брая в. — твоя́ (его́ и т.д.) до́брая во́ля;

па до́брай во́лі — по до́брой во́ле;

апо́шняя в. — после́дняя во́ля;

бо́жая в. (ла́ска) — а) во́ля бо́жья; б) ми́лость бо́жья;

браць во́лю — (над кім) брать во́лю (над кем);

во́льнаму в., шалёнаму по́ле — посл. во́льному во́ля, а шально́му по́ле;

языко́м мялі́, а рука́м во́лі не дава́й — погов. языко́м мели́, а рука́м во́ли не дава́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)