to be able

быць у ста́не; магчы́

Most little children are able to walk before they are able to talk — Бальшыня́ малы́х дзяце́й мо́гуць хадзі́ць ране́й як гавары́ць

A cat is able to see in the dark — Кот можа ба́чыць у це́мры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vary

[ˈveri]

1.

v.t.

зьмяня́ць

The worker can vary the speed of the conveyer — Рабо́чы мо́жа зьмяня́ць ху́ткасьць канвэ́ера

2.

v.i.

1) мяня́цца, зьмяня́цца

The weather varies — Надво́р’е мяня́ецца

2) адро́зьнівацца; ро́зьніцца

The stars vary in brightness — Зо́ркі ро́зьняцца я́ркасьцю

3) Mus. выко́нваць варыя́цыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

go by

а) міна́ць (пра час); прахо́дзіць паўз што

б) кірава́цца чым, трыма́цца чаго́

в) ісьці́ пад чым

go by the name — быць вядо́мым пад і́мем

г) абыхо́дзіцца без чаго́

He cannot go by without food — Ён ня мо́жа абыхо́дзіцца бязь е́жы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

задаво́ліць сов.

1. удовлетвори́ть; обеспе́чить;

з. прадпрые́мствы па́лівам — удовлетвори́ть предприя́тия то́пливом;

з. пакры́ўджанага — удовлетвори́ть оби́женного;

з. про́сьбу — удовлетвори́ть про́сьбу;

2. (што) удовлетвори́ть (чему);

з. патрабава́нні — удовлетвори́ть тре́бованиям;

3. (оказаться приемлемым) устро́ить, удовлетвори́ть;

гэ́та рабо́та мяне́ не мо́жа з. — э́та рабо́та меня́ не мо́жет устро́ить (удовлетвори́ть);

4. (жажду, голод) утоли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падступі́цца, ‑ступлю́ся, ‑сту́пішся, ‑сту́піцца; зак.

1. Падысці вельмі блізка, наблізіцца. — Берагі топкія, ніхто падступіцца з вудамі і сеткамі не можа. Савіцкі. Цяпер балота замерзла і падступіцца да [разбітага] самалёта лёгка. Жычка.

2. Звярнуцца з просьбай, прапановай і пад. Не падступіцца да начальства з просьбай. □ Дзяўчатам хацелася загаварыць з лётчыцамі, але дзе ты да іх падступішся. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падхва́т, ‑у, М ‑хваце, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падхватваць — падхваціць.

•••

На падхваце — а) заўсёды патрэбны; заўсёды можа быць выкарыстаны. [Лявон] заўсёды, калі што трэба, звяртаецца да Зосі. Яна ў яго на падхваце. Сабаленка; б) у зручным для карыстання месцы; пад рукамі. І падняў [дзед] над галавою калун, які ляжаў тут жа, на дрывотні, на падхваце. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нягла́дкі, ‑ая, ‑ае.

Няроўны, шарахаваты. Нягладкая дошка. // перан. Які мае ў сабе пэўныя хібы, заганы; немілагучны (пра вершы, прамовы і пад.). Хоць у Багушэвіча і сустракаюцца часамі нягладкія, неадшліфаваныя вершы, хоць яго некаторыя вершы збіваюцца на сілабічную метрыку, усё ж па паэтычнаму майстэрству ніхто з беларускіх паэтаў XIX ст. не можа зраўняцца з Багушэвічам. Івашын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабягу́шкі, ‑шак; адз. няма.

Разм. У выразе: на пабягушках — а) для дробных паслуг, даручэнняў. Хлопчык быў па пабягушках, выконваў розную чорную работу. «Беларусь»; б) перан. у поўным падпарадкаванні ў каго‑н., выконваючы ўсе чые‑н. жаданні, капрызы і пад. «Нясоладка, мабыць, жывецца, — падумаў Міхал. — Ды сам [Аляксееў] вінаваты. Не можа паставіць сябе: усё на пабягушках». Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыблудзі́цца, ‑блуджуся, ‑блудзішся, ‑блудзіцца; зак.

Разм. Прыстаць да чужога статка, двара, хаты і пад. Чалавек першы загаварыў да пастушкоў. — Ці не чулі вы, хлопцы, можа тут конь які прыблудзіўся? Крапіва. [Алень] прыблудзіўся на батарэю яшчэ зімой і, як расказваюць, быў пестуном гарматных разлікаў. Шамякін. // Далучыцца да якой‑н. групы; прыстаць да якога‑н. месца (пра чалавека).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пат ​1, ‑а, М паце, м.

Становішча ў шахматнай гульні, калі ігрок не можа зрабіць чарговага ходу, не падставіўшы пад удар свайго караля, і калі партыя лічыцца нічыёй.

[Фр. pat.]

пат ​2, ‑у, М паце, м.

Сорт пасцілы.

•••

Жамчужны пат — густая маса серабрыстага колеру, знешне падобная на перламутр, якая прымяняецца для пакрыцця паперы, шкляных пацерак і інш.

[Ад фр. pâte — цеста.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)