эксгума́цыя

(ад экс- + лац. humus = зямля)

даставанне трупа з месца пахавання для судова-медыцынскага даследавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нараджэ́нне ср., в разн. знач. рожде́ние;

год і ме́сца ~ння — год и ме́сто рожде́ния;

сляпы́ ад ~ння — слепо́й от рожде́ния;

дзень ~ння — день рожде́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кар’е́р I, -ру м. (бег лошади) карье́р;

імча́цца ~рам — мча́ться карье́ром;

з ме́сца ў к. — с ме́ста в карье́р

кар’е́р II м., горн. карье́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ort

I

m -(e)s, -e

1) ме́сца

2) мясцо́васць, насе́лены пункт

an ~ und Stlle — на ме́сцы

von ~ zu ~ — з ме́сца на ме́сца, з го́рада ў го́рад

II

n -(e)s, Örter горн. забо́й

vor ~ — у забо́i

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гняздо́, -а́, мн. гнёзды іліч. 2, 3, 4) гнязды́, гнёзд і гнёздаў, н.

1. У птушак, насякомых і паўзуноў: месца для жылля звычайна на перыяд кладкі яек і вывядзення дзіцянят.

Ластаўчына г.

Асінае г. (таксама перан.: пра прытулак злачынных людзей).

2. Паглыбленне, куды што-н. устаўляецца (спец.).

3. Група маладых раслін, грыбоў і пад., якія растуць разам.

Грузды і лісіцы раслі гнёздамі.

4. Укрытае месца для чаго-н.

Кулямётнае г.

5. Месца высеву двух або некалькіх зярнят, а таксама ўсходы гэтых зярнят (спец.).

6. Група аднакарэнных вытворных слоў, размешчаных пры загалоўным слове ў слоўніку.

|| памянш. гняздзе́чка, -а, мн. -і, -чак, н. (да 1 знач.).

|| прым. гнездавы́, -а́я, -о́е (да 1, 2, 5 і 6 знач.).

Гнездавая пасадка лесу.

Гнездавое размяшчэнне слоў у слоўніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надсе́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надсячы.

2. Надсечанае месца. Зрабіць надсечкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капа́льня, ‑і, ж.

Месца падземнай або адкрытай распрацоўкі карысных выкапняў; руднік. Саляныя капальні. Каменнавугальныя капальні. Залатыя капальні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́жбішча, ‑а, н.

Пастаяннае месца масавага ляжання некаторых марскіх звяроў. Лежбішча марскіх коцікаў. Лежбішча маржоў і цюленяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэманта́ж, ‑у, м.

Разборка машын, станкоў, абсталявання і інш. пры рамонце або перамяшчэнні іх на новае месца.

[Фр. démontage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакасі́цца, ‑касіўся, ‑косішся, ‑косіцца; заг. дакасіся; зак.

Разм. Косячы, дайсці да якога‑н. месца. Дакасіцца да канавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)